仁圣吟

仁圣吟原文：

诗人与被俘人众怀着凄恻的心情被押往北方，途中步履维艰，却后退不得。举目北望，哪里是个尽头？眼中所见再也不是熟悉的故国风物，头顶天空再也不是故国的天空。“不尽头”，是指北国的云天苍茫弥漫，神秘莫测，这艰难的路程没有尽头。这三个字透露出诗人前程未卜、追怀故国、难舍难休的心态。第一句就以沉缓迷惘的语气奠定了全诗缠绵惆怅、凄神哀肠的感情基调。
词的上片，看似纯系写景，实则借景抒情。它不是单纯地为写景而写景(...)
枫桥：在今苏州市阊门外。此诗题目也作《夜泊枫桥》。夜泊：夜间把船停靠在岸边。江枫：寒山寺旁边的两座桥“江村桥”和“枫桥”的名称。枫桥也叫封桥 。据《大清一统志》记载，桥原本不叫枫桥，这里原来是水路交通要道，是往来船只停泊的码头，由于唐以前水匪倭寇经常进犯，故当时每到夜晚都要将桥封锁起来，以策安全，因而起名叫封桥。姑苏：苏州的别称，因城西南有姑苏山而得名。寒山寺：在枫桥附近，始建于南朝梁代。相传因唐代僧人寒山、拾得曾住此而得名。在今苏州市西枫桥镇。本名“妙利普明塔院”，又名枫桥寺；另一种说法，“寒山”乃泛指肃寒之山，非寺名。夜半钟声：当时僧寺有半夜敲钟的习惯，也叫"无常钟"。欧阳修《六一诗话》曾曰：“诗人贪求好句而理有不通，亦语病也。如唐人有云‘姑苏城外寒山寺，夜半钟声到客船’，说者亦云句则佳矣，其如三更不是打钟时。”《庚溪诗话》于此辨曰：“然余昔官姑苏，每三鼓尽，四鼓初，即诸寺钟皆鸣，想自唐时已然也。后观于鹄诗云：‘定知别后家中伴，遥听缑山半夜钟。’白乐天云：‘新秋松影下，半夜钟声后。’温庭筠云：‘悠然旅榜频回首，无复松窗半夜钟。’则前人言之，不独张继也。”宋人孙觌绝句《过枫桥寺》：“白首重来一梦中，青山不改旧时容。乌啼月落桥边寺，倚枕犹闻半夜钟。”《诗薮》云：“张继‘夜半钟声到客船’，谈者纷纷，皆为昔人愚弄。诗流借景立言，唯在声律之调，兴象之合，区区事实，彼岂暇计？无论夜半是非，即钟声闻否，未可知也”。《唐诗摘钞》：“夜钟声，或谓其误，或谓此地故有半夜钟，俱非解人。(...)
对这首诗主旨的看法分岐很大，比较流行的旧说有：刺齐襄公（《毛序》：“大夫刺襄公也，无礼义而求大功，不修德而求诸侯，志大心劳，所以求者非其道也。”）、刺齐景公（丰坊《诗说》：“齐景公急于图霸，大夫讽之。”）、刺鲁庄公（何楷《诗经世本古义》：“庄公生而蒙非(...)
的官位可也勾了，止有家财略略少些。如今你两个到陈州去，因公干私，将那学士定下的官价，五两白银一石细米，私下改做十两银子一石，米里面再插上些泥土糠秕，则还他个数儿罢。斗是八升的斗，秤是加三的秤，随他有甚么议论到学士根前，现放着我哩。你两个放心的去。父亲，我两个知道，你何须说，我还比你乖哩。则一件，假似那陈州百姓每不伏我呵，我可怎么整治他？孩儿，你也说的是，我再和学士说去。学士，则一件两个孩儿陈州粜米去。那里百姓刁顽，假若不伏我这两个孩儿，却怎生整治他？衙内，投至你说时，老夫先在圣人根前奏过了也。若陈州百姓刁顽呵，有敕赐紫金锤，打死勿论。令人快捧过来。衙内，兀的便是紫金锤，你将去交付那个孩儿，着他小心在意者。则今日领着大人的言语，便往陈州开仓，走一遭去来。议定五两粜一石，改做十两落他些，父亲保举无差谬，则我两人原是恶赃皮(...)
东西流水，
凤凰台上曾经有凤凰鸟来这里游憩，而今凤凰鸟已经飞走了，只留下这座空台，伴着江水，仍径自东流不息。当年华丽的吴王宫殿及其中的千花百草，如今都已埋没在荒凉幽僻的小径中，晋代的达官显贵们，就算曾经有过辉煌的功业，如今也长眠于古坟里(...)
诗人与被俘人众怀着凄恻的心情被押往北方，途中步履维艰，却后退不得。举目北望，哪里是个尽头？眼中所见再也不是熟悉的故国风物，头顶天空再也不是故国的天空。“不尽头”，是指北国的云天苍茫弥漫，神秘莫测，这艰难的路程没有尽头。这三个字透露出诗人前程未卜、追怀故国、难舍难休的心态。第一句就以沉缓迷惘的语气奠定了全诗缠绵惆怅、凄神哀肠的感情基调。

仁圣吟拼音解读：

shī rén yǔ bèi fú rén zhòng huái zhe qī cè de xīn qíng bèi yā wǎng běi fāng ，tú zhōng bù lǚ wéi jiān ，què hòu tuì bú dé 。jǔ mù běi wàng ，nǎ lǐ shì gè jìn tóu ？yǎn zhōng suǒ jiàn zài yě bú shì shú xī de gù guó fēng wù ，tóu dǐng tiān kōng zài yě bú shì gù guó de tiān kōng 。“bú jìn tóu ”，shì zhǐ běi guó de yún tiān cāng máng mí màn ，shén mì mò cè ，zhè jiān nán de lù chéng méi yǒu jìn tóu 。zhè sān gè zì tòu lù chū shī rén qián chéng wèi bo 、zhuī huái gù guó 、nán shě nán xiū de xīn tài 。dì yī jù jiù yǐ chén huǎn mí wǎng de yǔ qì diàn dìng le quán shī chán mián chóu chàng 、qī shén āi cháng de gǎn qíng jī diào 。
cí de shàng piàn ，kàn sì chún xì xiě jǐng ，shí zé jiè jǐng shū qíng 。tā bú shì dān chún dì wéi xiě jǐng ér xiě jǐng (...)
fēng qiáo ：zài jīn sū zhōu shì chāng mén wài 。cǐ shī tí mù yě zuò 《yè bó fēng qiáo 》。yè bó ：yè jiān bǎ chuán tíng kào zài àn biān 。jiāng fēng ：hán shān sì páng biān de liǎng zuò qiáo “jiāng cūn qiáo ”hé “fēng qiáo ”de míng chēng 。fēng qiáo yě jiào fēng qiáo 。jù 《dà qīng yī tǒng zhì 》jì zǎi ，qiáo yuán běn bú jiào fēng qiáo ，zhè lǐ yuán lái shì shuǐ lù jiāo tōng yào dào ，shì wǎng lái chuán zhī tíng bó de mǎ tóu ，yóu yú táng yǐ qián shuǐ fěi wō kòu jīng cháng jìn fàn ，gù dāng shí měi dào yè wǎn dōu yào jiāng qiáo fēng suǒ qǐ lái ，yǐ cè ān quán ，yīn ér qǐ míng jiào fēng qiáo 。gū sū ：sū zhōu de bié chēng ，yīn chéng xī nán yǒu gū sū shān ér dé míng 。hán shān sì ：zài fēng qiáo fù jìn ，shǐ jiàn yú nán cháo liáng dài 。xiàng chuán yīn táng dài sēng rén hán shān 、shí dé céng zhù cǐ ér dé míng 。zài jīn sū zhōu shì xī fēng qiáo zhèn 。běn míng “miào lì pǔ míng tǎ yuàn ”，yòu míng fēng qiáo sì ；lìng yī zhǒng shuō fǎ ，“hán shān ”nǎi fàn zhǐ sù hán zhī shān ，fēi sì míng 。yè bàn zhōng shēng ：dāng shí sēng sì yǒu bàn yè qiāo zhōng de xí guàn ，yě jiào "wú cháng zhōng "。ōu yáng xiū 《liù yī shī huà 》céng yuē ：“shī rén tān qiú hǎo jù ér lǐ yǒu bú tōng ，yì yǔ bìng yě 。rú táng rén yǒu yún ‘gū sū chéng wài hán shān sì ，yè bàn zhōng shēng dào kè chuán ’，shuō zhě yì yún jù zé jiā yǐ ，qí rú sān gèng bú shì dǎ zhōng shí 。”《gēng xī shī huà 》yú cǐ biàn yuē ：“rán yú xī guān gū sū ，měi sān gǔ jìn ，sì gǔ chū ，jí zhū sì zhōng jiē míng ，xiǎng zì táng shí yǐ rán yě 。hòu guān yú hú shī yún ：‘dìng zhī bié hòu jiā zhōng bàn ，yáo tīng gōu shān bàn yè zhōng 。’bái lè tiān yún ：‘xīn qiū sōng yǐng xià ，bàn yè zhōng shēng hòu 。’wēn tíng jun1 yún ：‘yōu rán lǚ bǎng pín huí shǒu ，wú fù sōng chuāng bàn yè zhōng 。’zé qián rén yán zhī ，bú dú zhāng jì yě 。”sòng rén sūn dí jué jù 《guò fēng qiáo sì 》：“bái shǒu zhòng lái yī mèng zhōng ，qīng shān bú gǎi jiù shí róng 。wū tí yuè luò qiáo biān sì ，yǐ zhěn yóu wén bàn yè zhōng 。”《shī sǒu 》yún ：“zhāng jì ‘yè bàn zhōng shēng dào kè chuán ’，tán zhě fēn fēn ，jiē wéi xī rén yú nòng 。shī liú jiè jǐng lì yán ，wéi zài shēng lǜ zhī diào ，xìng xiàng zhī hé ，qū qū shì shí ，bǐ qǐ xiá jì ？wú lùn yè bàn shì fēi ，jí zhōng shēng wén fǒu ，wèi kě zhī yě ”。《táng shī zhāi chāo 》：“yè zhōng shēng ，huò wèi qí wù ，huò wèi cǐ dì gù yǒu bàn yè zhōng ，jù fēi jiě rén 。(...)
duì zhè shǒu shī zhǔ zhǐ de kàn fǎ fèn qí hěn dà ，bǐ jiào liú háng de jiù shuō yǒu ：cì qí xiāng gōng （《máo xù 》：“dà fū cì xiāng gōng yě ，wú lǐ yì ér qiú dà gōng ，bú xiū dé ér qiú zhū hóu ，zhì dà xīn láo ，suǒ yǐ qiú zhě fēi qí dào yě 。”）、cì qí jǐng gōng （fēng fāng 《shī shuō 》：“qí jǐng gōng jí yú tú bà ，dà fū fěng zhī 。”）、cì lǔ zhuāng gōng （hé kǎi 《shī jīng shì běn gǔ yì 》：“zhuāng gōng shēng ér méng fēi (...)
de guān wèi kě yě gōu le ，zhǐ yǒu jiā cái luè luè shǎo xiē 。rú jīn nǐ liǎng gè dào chén zhōu qù ，yīn gōng gàn sī ，jiāng nà xué shì dìng xià de guān jià ，wǔ liǎng bái yín yī shí xì mǐ ，sī xià gǎi zuò shí liǎng yín zǐ yī shí ，mǐ lǐ miàn zài chā shàng xiē ní tǔ kāng bǐ ，zé hái tā gè shù ér bà 。dòu shì bā shēng de dòu ，chèng shì jiā sān de chèng ，suí tā yǒu shèn me yì lùn dào xué shì gēn qián ，xiàn fàng zhe wǒ lǐ 。nǐ liǎng gè fàng xīn de qù 。fù qīn ，wǒ liǎng gè zhī dào ，nǐ hé xū shuō ，wǒ hái bǐ nǐ guāi lǐ 。zé yī jiàn ，jiǎ sì nà chén zhōu bǎi xìng měi bú fú wǒ hē ，wǒ kě zěn me zhěng zhì tā ？hái ér ，nǐ yě shuō de shì ，wǒ zài hé xué shì shuō qù 。xué shì ，zé yī jiàn liǎng gè hái ér chén zhōu tiào mǐ qù 。nà lǐ bǎi xìng diāo wán ，jiǎ ruò bú fú wǒ zhè liǎng gè hái ér ，què zěn shēng zhěng zhì tā ？yá nèi ，tóu zhì nǐ shuō shí ，lǎo fū xiān zài shèng rén gēn qián zòu guò le yě 。ruò chén zhōu bǎi xìng diāo wán hē ，yǒu chì cì zǐ jīn chuí ，dǎ sǐ wù lùn 。lìng rén kuài pěng guò lái 。yá nèi ，wū de biàn shì zǐ jīn chuí ，nǐ jiāng qù jiāo fù nà gè hái ér ，zhe tā xiǎo xīn zài yì zhě 。zé jīn rì lǐng zhe dà rén de yán yǔ ，biàn wǎng chén zhōu kāi cāng ，zǒu yī zāo qù lái 。yì dìng wǔ liǎng tiào yī shí ，gǎi zuò shí liǎng luò tā xiē ，fù qīn bǎo jǔ wú chà miù ，zé wǒ liǎng rén yuán shì è zāng pí (...)
dōng xī liú shuǐ ，
fèng huáng tái shàng céng jīng yǒu fèng huáng niǎo lái zhè lǐ yóu qì ，ér jīn fèng huáng niǎo yǐ jīng fēi zǒu le ，zhī liú xià zhè zuò kōng tái ，bàn zhe jiāng shuǐ ，réng jìng zì dōng liú bú xī 。dāng nián huá lì de wú wáng gōng diàn jí qí zhōng de qiān huā bǎi cǎo ，rú jīn dōu yǐ mái méi zài huāng liáng yōu pì de xiǎo jìng zhōng ，jìn dài de dá guān xiǎn guì men ，jiù suàn céng jīng yǒu guò huī huáng de gōng yè ，rú jīn yě zhǎng mián yú gǔ fén lǐ (...)
shī rén yǔ bèi fú rén zhòng huái zhe qī cè de xīn qíng bèi yā wǎng běi fāng ，tú zhōng bù lǚ wéi jiān ，què hòu tuì bú dé 。jǔ mù běi wàng ，nǎ lǐ shì gè jìn tóu ？yǎn zhōng suǒ jiàn zài yě bú shì shú xī de gù guó fēng wù ，tóu dǐng tiān kōng zài yě bú shì gù guó de tiān kōng 。“bú jìn tóu ”，shì zhǐ běi guó de yún tiān cāng máng mí màn ，shén mì mò cè ，zhè jiān nán de lù chéng méi yǒu jìn tóu 。zhè sān gè zì tòu lù chū shī rén qián chéng wèi bo 、zhuī huái gù guó 、nán shě nán xiū de xīn tài 。dì yī jù jiù yǐ chén huǎn mí wǎng de yǔ qì diàn dìng le quán shī chán mián chóu chàng 、qī shén āi cháng de gǎn qíng jī diào 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

诗人与被俘人众怀着凄恻的心情被押往北方，途中步履维艰，却后退不得。举目北望，哪里是个尽头？眼中所见再也不是熟悉的故国风物，头顶天空再也不是故国的天空。“不尽头”，是指北国的云天苍茫弥漫，神秘莫测，这艰难的路程没有尽头。这三个字透露出诗人前程未卜、追怀故国、难舍难休的心态。第一句就以沉缓迷惘的语气奠定了全诗缠绵惆怅、凄神哀肠的感情基调。
，日暮愁吾心。
么？俺叔叔要分另了家私，我一径的来请老社长。你说我家的这家私亏了谁来？多亏了你那韩二。老社长，你若过去见了俺叔叔，只说这家私亏了韩大，我便买羊头打旋饼请你。你若是分的我这家私少了呵，你也知道我的性儿。理会的。来到门首也，报复去。请的社长来了也。道有请。请进去。支揖。老社长请坐。请将老汉来有甚么勾当？请将老社长来，别无甚事。我这嫂嫂和俺两个侄儿，要分家哩。我这家私的缘故，老社长你也尽知。庄农人家，止不过有些田产物业、牛羊孳畜、金银钱物，分做两分，我与两个侄儿各得一半。老社长你则平等着。老汉知道有多少钞？钞有十块。韩二你拿一块，与这孩儿九块。银子十斤。韩二你拿一斤，与这孩儿九斤。老社长，还有牛羊孳畜、田产物业。韩二你要他怎么？都与这两个孩儿罢。分的平平儿的也。改日致谢老社长，勿罪！勿罪！孩儿，家私都是你拿了也，羊头薄饼将来我吃。老弟子孩儿，有甚羊头薄饼？不得(...)

相关赏析

这首绝句，字面上明白如话，但对它的主旨，历来注家颇多异议。有人认为它只是赞美乐曲，并无弦外之音；有人则认为它表面上看是在赞美乐曲，实际上却含讽刺，劝诫的意味。
“明朝有封事，数问夜如何？”最后两句交待“不寝”的原因，继续写诗人宿省时的心情：第二天早朝要上封事，心绪不宁，所以好几次讯问宵夜到了什么时辰。“数问”二字，则更加重了诗人寝卧不安的程度。全诗至此戛然而止，便有一种悠悠不尽的韵味。结尾二句由题后绕出，从宿省申发到次日早朝上封事，语句矫健有力，词意含蓄隽永，忠爱之情充溢于字里行间。
词的上片，看似纯系写景，实则借景抒情。它不是单纯地为写景而写景(...)
“捐世”以下八句一气流走，自然涌出。诗中说，主人不待年老即弃世而去，因而对我的恩惠未能到头。想来一死尚可忍受，而今后无穷的生涯怎样度过？(...)
①金掌：铜仙人掌。汉武帝刘彻曾在建章宫筑神明台（一作柏梁台），上铸铜柱二十丈，有(...)

作者介绍

李本楑 李本楑，字公度，号幼李，惠民人。诸生。有《得朋楼诗》。