（五言绝句）汾上惊秋

（五言绝句）汾上惊秋原文：

这首《定风波》表现的是被情人抛弃者的一腔闺怨。词从春来写起：“自春来，惨绿愁红，芳心是事可可。”自从春天回来之后，他却一直杳无音讯。因此，桃红柳绿，尽变为伤心触目之色，即“惨绿愁红”；一颗芳心，整日价竟无处可以安放。尽管窗外已是红日高照、韶景如画，可她却只管懒压绣被、不思起床。“日上花梢，莺穿柳带”之美景反衬出“犹压香衾卧”的惨愁。长久以来不事打扮、不加保养，相思的苦恼，已弄得她形容憔悴，“暖酥”皮肤为之消损，“腻云”头发为之蓬松，可她却丝毫不想稍作梳理，只是愤愤然地喃喃自语：“无可奈何！恨薄情郎一去，音书无个。”接下来，词人让这位抒情女主人公站出来直抒胸臆：早知这样，真应该当初就把他留身旁。我俩那间书房兼闺房的一室之中，他自铺纸写字、念他的功课，我则手拈着针线，闲来陪他说话，这种乐趣该有多浓、多美，那就不会象现这样，一天天地把青春年少的光阴白白地虚度！词的上阕重以景衬情，描写人物的外表现。下阕则深入到理想情趣。写内心的悔恨和对美好生活的向往。头三句，点明“悔”字，反映出这位少妇的悔恨之情。继之，又用“锁”字与此相衬，烘托出感情的真挚、热烈与性格的泼辣。中六句是对理想中的爱情生活的设想和追求。他们坐在窗明几净的书房里吟诗作赋，互相学习，终日形影不离。然而现实却是冷酸无情的，多少个被情郎抛(...)
梦醒之后，到哪里去呢，只能去“便须携酒访新亭”。据《世说新语·言语篇》西晋灭亡后南渡士人“每至美日，辄相邀新亭（在今南京市南）(...)
首联给人以飘忽的感觉，含有无可奈何的情调，出句比李商隐“车走雷声语未通”还要深沉些。对句以巫山神女朝云暮雨表达了“来(...)
第四句是这首诗最棒的一句，富有意境，它一下就让人联想起白居易《暮江吟》中的“一道残阳铺水中，半江瑟瑟半江红”来。这一半沐着柔和(...)
结尾紧承“人间忧患长”意，他想到此(...)
一帘红雨桃花谢，十里清阴柳影斜。洛阳花酒一时别。春去也，闲煞旧蜂蝶。
⒄“杨花”句：是隐语，以曲江暮春的自然景色来影射杨国忠与其从妹虢国夫人（嫁裴氏）的暧昧关系，又引北魏胡太后和杨白花私通事，因太后曾作“杨花飘荡落南家”，及“愿衔杨花入窠里”诗句。后人有“杨花入水化为浮萍”之说，萍之大者为蘋。杨花、萍和蘋虽为三物，实出一体，故以杨花覆蘋影射兄妹苟且乱伦。据史载：“虢国素与国(...)
（1）诏：帝王所发的文书命令.(...)
某絺疵是也。自从投齐回来，闻的豫让持刀入襄子厕房，要刺襄子，又被拿住。襄子念他忠义，放了他，他说还要报仇。我想赵氏人众，今番不得出他手也。我须寻着他，劝一劝则个。某豫让是也。今欲刺赵襄子，又恐认的我形容，是以漆身为癞，吞炭为哑，且妆风魔(...)
序文 当初，张衡写作《定情赋》，蔡邕写作《静情赋》，他们摒弃华丽的辞藻、崇尚恬淡澹泊的心境，文章之初将（功名场里的）思虑发散开来，末了则归总到自制中正的心绪。这样来抑制流于歪邪或坠于低鄙的不正当的心念，想来也有助于讽喻时弊、劝谏君主。缀字成文的雅士们，代代承继（他们的传统）写作这种文赋并将之发扬，又（往往）从某些相似点推而之广言及其他，把原来的辞义推广到更开阔的境地。平日闲居里巷深园，多有闲暇，于是也重提笔墨，作此情赋；虽然文采可能不比前人精妙，大约也并不致歪曲作文章者的本意。 正文 （啊，）她的绰约风姿多么瑰丽飘逸，而与众不同、秀丽绝伦。她的美貌可谓倾城倾国、绝艳殊色，她的美德的传闻又令人心生向往。只有玎珰作响的玉佩才比得上她的纯洁，只有高洁的幽兰才能与她一较芬芳。（于是我）将一片柔情淡化在了俗世里，将高雅的情志寄于浮云。悲叹着（时光易逝）晨曦又到了迟暮，如何不让人深深感慨人生艰勤；同样将在百年后（逝去的那时）终止，为何人生中欢欣如此难得而愁绪却(...)

（五言绝句）汾上惊秋拼音解读：

zhè shǒu 《dìng fēng bō 》biǎo xiàn de shì bèi qíng rén pāo qì zhě de yī qiāng guī yuàn 。cí cóng chūn lái xiě qǐ ：“zì chūn lái ，cǎn lǜ chóu hóng ，fāng xīn shì shì kě kě 。”zì cóng chūn tiān huí lái zhī hòu ，tā què yī zhí yǎo wú yīn xùn 。yīn cǐ ，táo hóng liǔ lǜ ，jìn biàn wéi shāng xīn chù mù zhī sè ，jí “cǎn lǜ chóu hóng ”；yī kē fāng xīn ，zhěng rì jià jìng wú chù kě yǐ ān fàng 。jìn guǎn chuāng wài yǐ shì hóng rì gāo zhào 、sháo jǐng rú huà ，kě tā què zhī guǎn lǎn yā xiù bèi 、bú sī qǐ chuáng 。“rì shàng huā shāo ，yīng chuān liǔ dài ”zhī měi jǐng fǎn chèn chū “yóu yā xiāng qīn wò ”de cǎn chóu 。zhǎng jiǔ yǐ lái bú shì dǎ bàn 、bú jiā bǎo yǎng ，xiàng sī de kǔ nǎo ，yǐ nòng dé tā xíng róng qiáo cuì ，“nuǎn sū ”pí fū wéi zhī xiāo sǔn ，“nì yún ”tóu fā wéi zhī péng sōng ，kě tā què sī háo bú xiǎng shāo zuò shū lǐ ，zhī shì fèn fèn rán dì nán nán zì yǔ ：“wú kě nài hé ！hèn báo qíng láng yī qù ，yīn shū wú gè 。”jiē xià lái ，cí rén ràng zhè wèi shū qíng nǚ zhǔ rén gōng zhàn chū lái zhí shū xiōng yì ：zǎo zhī zhè yàng ，zhēn yīng gāi dāng chū jiù bǎ tā liú shēn páng 。wǒ liǎng nà jiān shū fáng jiān guī fáng de yī shì zhī zhōng ，tā zì pù zhǐ xiě zì 、niàn tā de gōng kè ，wǒ zé shǒu niān zhe zhēn xiàn ，xián lái péi tā shuō huà ，zhè zhǒng lè qù gāi yǒu duō nóng 、duō měi ，nà jiù bú huì xiàng xiàn zhè yàng ，yī tiān tiān dì bǎ qīng chūn nián shǎo de guāng yīn bái bái dì xū dù ！cí de shàng què zhòng yǐ jǐng chèn qíng ，miáo xiě rén wù de wài biǎo xiàn 。xià què zé shēn rù dào lǐ xiǎng qíng qù 。xiě nèi xīn de huǐ hèn hé duì měi hǎo shēng huó de xiàng wǎng 。tóu sān jù ，diǎn míng “huǐ ”zì ，fǎn yìng chū zhè wèi shǎo fù de huǐ hèn zhī qíng 。jì zhī ，yòu yòng “suǒ ”zì yǔ cǐ xiàng chèn ，hōng tuō chū gǎn qíng de zhēn zhì 、rè liè yǔ xìng gé de pō là 。zhōng liù jù shì duì lǐ xiǎng zhōng de ài qíng shēng huó de shè xiǎng hé zhuī qiú 。tā men zuò zài chuāng míng jǐ jìng de shū fáng lǐ yín shī zuò fù ，hù xiàng xué xí ，zhōng rì xíng yǐng bú lí 。rán ér xiàn shí què shì lěng suān wú qíng de ，duō shǎo gè bèi qíng láng pāo (...)
mèng xǐng zhī hòu ，dào nǎ lǐ qù ne ，zhī néng qù “biàn xū xié jiǔ fǎng xīn tíng ”。jù 《shì shuō xīn yǔ ·yán yǔ piān 》xī jìn miè wáng hòu nán dù shì rén “měi zhì měi rì ，zhé xiàng yāo xīn tíng （zài jīn nán jīng shì nán ）(...)
shǒu lián gěi rén yǐ piāo hū de gǎn jiào ，hán yǒu wú kě nài hé de qíng diào ，chū jù bǐ lǐ shāng yǐn “chē zǒu léi shēng yǔ wèi tōng ”hái yào shēn chén xiē 。duì jù yǐ wū shān shén nǚ cháo yún mù yǔ biǎo dá le “lái (...)
dì sì jù shì zhè shǒu shī zuì bàng de yī jù ，fù yǒu yì jìng ，tā yī xià jiù ràng rén lián xiǎng qǐ bái jū yì 《mù jiāng yín 》zhōng de “yī dào cán yáng pù shuǐ zhōng ，bàn jiāng sè sè bàn jiāng hóng ”lái 。zhè yī bàn mù zhe róu hé (...)
jié wěi jǐn chéng “rén jiān yōu huàn zhǎng ”yì ，tā xiǎng dào cǐ (...)
yī lián hóng yǔ táo huā xiè ，shí lǐ qīng yīn liǔ yǐng xié 。luò yáng huā jiǔ yī shí bié 。chūn qù yě ，xián shà jiù fēng dié 。
⒄“yáng huā ”jù ：shì yǐn yǔ ，yǐ qǔ jiāng mù chūn de zì rán jǐng sè lái yǐng shè yáng guó zhōng yǔ qí cóng mèi guó guó fū rén （jià péi shì ）de ài mèi guān xì ，yòu yǐn běi wèi hú tài hòu hé yáng bái huā sī tōng shì ，yīn tài hòu céng zuò “yáng huā piāo dàng luò nán jiā ”，jí “yuàn xián yáng huā rù kē lǐ ”shī jù 。hòu rén yǒu “yáng huā rù shuǐ huà wéi fú píng ”zhī shuō ，píng zhī dà zhě wéi pín 。yáng huā 、píng hé pín suī wéi sān wù ，shí chū yī tǐ ，gù yǐ yáng huā fù pín yǐng shè xiōng mèi gǒu qiě luàn lún 。jù shǐ zǎi ：“guó guó sù yǔ guó (...)
（1）zhào ：dì wáng suǒ fā de wén shū mìng lìng .(...)
mǒu zhǐ cī shì yě 。zì cóng tóu qí huí lái ，wén de yù ràng chí dāo rù xiāng zǐ cè fáng ，yào cì xiāng zǐ ，yòu bèi ná zhù 。xiāng zǐ niàn tā zhōng yì ，fàng le tā ，tā shuō hái yào bào chóu 。wǒ xiǎng zhào shì rén zhòng ，jīn fān bú dé chū tā shǒu yě 。wǒ xū xún zhe tā ，quàn yī quàn zé gè 。mǒu yù ràng shì yě 。jīn yù cì zhào xiāng zǐ ，yòu kǒng rèn de wǒ xíng róng ，shì yǐ qī shēn wéi lài ，tūn tàn wéi yǎ ，qiě zhuāng fēng mó (...)
xù wén dāng chū ，zhāng héng xiě zuò 《dìng qíng fù 》，cài yōng xiě zuò 《jìng qíng fù 》，tā men bìng qì huá lì de cí zǎo 、chóng shàng tián dàn dàn bó de xīn jìng ，wén zhāng zhī chū jiāng （gōng míng chǎng lǐ de ）sī lǜ fā sàn kāi lái ，mò le zé guī zǒng dào zì zhì zhōng zhèng de xīn xù 。zhè yàng lái yì zhì liú yú wāi xié huò zhuì yú dī bǐ de bú zhèng dāng de xīn niàn ，xiǎng lái yě yǒu zhù yú fěng yù shí bì 、quàn jiàn jun1 zhǔ 。zhuì zì chéng wén de yǎ shì men ，dài dài chéng jì （tā men de chuán tǒng ）xiě zuò zhè zhǒng wén fù bìng jiāng zhī fā yáng ，yòu （wǎng wǎng ）cóng mǒu xiē xiàng sì diǎn tuī ér zhī guǎng yán jí qí tā ，bǎ yuán lái de cí yì tuī guǎng dào gèng kāi kuò de jìng dì 。píng rì xián jū lǐ xiàng shēn yuán ，duō yǒu xián xiá ，yú shì yě zhòng tí bǐ mò ，zuò cǐ qíng fù ；suī rán wén cǎi kě néng bú bǐ qián rén jīng miào ，dà yuē yě bìng bú zhì wāi qǔ zuò wén zhāng zhě de běn yì 。 zhèng wén （ā ，）tā de chāo yuē fēng zī duō me guī lì piāo yì ，ér yǔ zhòng bú tóng 、xiù lì jué lún 。tā de měi mào kě wèi qīng chéng qīng guó 、jué yàn shū sè ，tā de měi dé de chuán wén yòu lìng rén xīn shēng xiàng wǎng 。zhī yǒu dīng dāng zuò xiǎng de yù pèi cái bǐ dé shàng tā de chún jié ，zhī yǒu gāo jié de yōu lán cái néng yǔ tā yī jiào fēn fāng 。（yú shì wǒ ）jiāng yī piàn róu qíng dàn huà zài le sú shì lǐ ，jiāng gāo yǎ de qíng zhì jì yú fú yún 。bēi tàn zhe （shí guāng yì shì ）chén xī yòu dào le chí mù ，rú hé bú ràng rén shēn shēn gǎn kǎi rén shēng jiān qín ；tóng yàng jiāng zài bǎi nián hòu （shì qù de nà shí ）zhōng zhǐ ，wéi hé rén shēng zhōng huān xīn rú cǐ nán dé ér chóu xù què (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

序文 当初，张衡写作《定情赋》，蔡邕写作《静情赋》，他们摒弃华丽的辞藻、崇尚恬淡澹泊的心境，文章之初将（功名场里的）思虑发散开来，末了则归总到自制中正的心绪。这样来抑制流于歪邪或坠于低鄙的不正当的心念，想来也有助于讽喻时弊、劝谏君主。缀字成文的雅士们，代代承继（他们的传统）写作这种文赋并将之发扬，又（往往）从某些相似点推而之广言及其他，把原来的辞义推广到更开阔的境地。平日闲居里巷深园，多有闲暇，于是也重提笔墨，作此情赋；虽然文采可能不比前人精妙，大约也并不致歪曲作文章者的本意。 正文 （啊，）她的绰约风姿多么瑰丽飘逸，而与众不同、秀丽绝伦。她的美貌可谓倾城倾国、绝艳殊色，她的美德的传闻又令人心生向往。只有玎珰作响的玉佩才比得上她的纯洁，只有高洁的幽兰才能与她一较芬芳。（于是我）将一片柔情淡化在了俗世里，将高雅的情志寄于浮云。悲叹着（时光易逝）晨曦又到了迟暮，如何不让人深深感慨人生艰勤；同样将在百年后（逝去的那时）终止，为何人生中欢欣如此难得而愁绪却(...)
“越中山色镜中看”，此句转写水色山影。浙江一带古为越国之地，故称“越中”。“山色镜中看”，描绘出越中一带水清如镜，两岸秀色尽映水底的美丽图景。句内“中”字复迭，既增添了民歌的咏叹风味啊，又传递出夜间行舟时于水中一(...)

相关赏析

爱怀疑和爱飞翔的鸟，淹没了一切的是海水
这组绝句写在杜甫寓居成都草堂的第二年，即代宗上元二年（761）。题作“漫兴”，有兴之所到随手写出之意。不求写尽，不求写全，也不是同一(...)
忆承平日，繁华事，修成谱，写成图。奇绝甚，欧公记(...)
这里曾是历代帝王建都之所，周围树木葱茏繁茂，山环水绕，云蒸霞蔚。可是，四百年来的繁华(...)

作者介绍

陈陶 陈陶(约公元812—约885年)：字嵩伯，号三教布衣。《全唐诗》卷七百四十五“陈陶”传作“岭南(一云鄱阳，一云剑浦)人”。然而从其《闽川梦归》等诗题，以及称建水(在今福建南平市东南，即闽江上游)一带山水为“家山”(《投赠福建路罗中丞》)来看，当是剑浦(今福建南平)人，而岭南(今广东广西一带)或鄱阳(今江西波阳)只是他的祖籍。早年游学长安，善天文历象，尤工诗。举进士不第，遂恣游名山。唐宣宗大中(847—860年)时，隐居洪州西山(在今江西新建县西)，后不知所终。有诗十卷，已散佚，后人辑有《陈嵩伯诗集》一卷。