瑶花慢

瑶花慢原文：

本诗首联第二句“事事幽”三字，是全诗关紧的话，提挈一篇旨意。中间四句，紧紧贴住“事事幽”，一路叙下。梁间燕子，时来时去，自由而自在；江上白鸥，忽远忽近，相伴而相随。从诗人眼里看来，燕子也罢，鸥鸟也罢，都有(...)
从对上阕简单的分析中可以看到，作者无论写景还是状物，都能“不滞留于物”（《词源·咏物》），特别是对孤雁外部形象的描写和琐屑事件的叙述，即使是最简单的交代都省略了，而是摄神遗貌，紧紧抓住最能表现孤雁(...)
这首诗是写游子离愁的，诗中刻划了一个久客异乡、愁思辗转、夜不能寐的游子形象。他的乡愁是由皎皎明月引起的。更深人静，那千里与共的明月，最易勾引起羁旅人的思绪。谢庄《月赋》曰：“隔千里兮共明月。”李白《静夜思》曰：“床前明月光，疑是地上(...)
相见时难，别也难，但作者别后希望在梦里依稀可见自己的心上人，更令人悲哀的，是难以成梦。“寻好梦，梦难成”句，写相恋之深，思念之切。词人把客观环境和主观感情相结合，以大自然的夜雨寄托了离人凄苦，“况谁知我此时情”一句，道出了词人在雨夜之中那种强烈的孤独感与痛苦的相思之情。接下去，“枕前泪共帘前雨，隔个窗儿滴到明”两句，画面感人而意境凄静深沉，显示了词人独特的个性，也突现了词的独特的美。“帘前雨”与“枕前泪”相衬，以无情的雨声烘染相思的泪滴，窗内窗外，共同滴到天明。好像大自然也被她的感情所感动，温庭筠《更漏子》一词的下阕，曾这样描写过雨声：“梧桐树，三更下雨，不道离情正苦。一叶叶，一声声，空阶滴到明。”而万俟咏的《长相思·雨》也写到：“一声声，一更更。窗外芭蕉窗里灯，此时无限情。梦难成，恨难平。不道愁人不喜听，空阶滴到明。”跟温庭筠词相类似，都写雨声对内心情感的触动。然相比之下，聂胜琼这首词对夜雨中情景交融的描绘，更显得深刻细腻。它把人的主体活动与雨夜的客体环境紧密结合在一起，以“枕前泪”与“帘前雨”这两幅画面相联相叠，而“隔个窗儿”更见新颖，突出了词人的独特之处，也更深化了离(...)
⑺白帝：神话中的五天帝之一，是西方之神。华山是西岳，故属白帝。道家以西方属金，故称白帝为西方之金精。慎蒙《名山诸胜一览记》：“李白诗‘石作莲花云作台’，今观山形，外罗诸山如莲瓣，中间三峰特出如莲心，其下如云台峰，自远望之，宛如青色莲花，开于云台(...)
才听便拚衣袖湿，
绿窗冷静芳音断，

瑶花慢拼音解读：

běn shī shǒu lián dì èr jù “shì shì yōu ”sān zì ，shì quán shī guān jǐn de huà ，tí qiè yī piān zhǐ yì 。zhōng jiān sì jù ，jǐn jǐn tiē zhù “shì shì yōu ”，yī lù xù xià 。liáng jiān yàn zǐ ，shí lái shí qù ，zì yóu ér zì zài ；jiāng shàng bái ōu ，hū yuǎn hū jìn ，xiàng bàn ér xiàng suí 。cóng shī rén yǎn lǐ kàn lái ，yàn zǐ yě bà ，ōu niǎo yě bà ，dōu yǒu (...)
cóng duì shàng què jiǎn dān de fèn xī zhōng kě yǐ kàn dào ，zuò zhě wú lùn xiě jǐng hái shì zhuàng wù ，dōu néng “bú zhì liú yú wù ”（《cí yuán ·yǒng wù 》），tè bié shì duì gū yàn wài bù xíng xiàng de miáo xiě hé suǒ xiè shì jiàn de xù shù ，jí shǐ shì zuì jiǎn dān de jiāo dài dōu shěng luè le ，ér shì shè shén yí mào ，jǐn jǐn zhuā zhù zuì néng biǎo xiàn gū yàn (...)
zhè shǒu shī shì xiě yóu zǐ lí chóu de ，shī zhōng kè huá le yī gè jiǔ kè yì xiāng 、chóu sī niǎn zhuǎn 、yè bú néng mèi de yóu zǐ xíng xiàng 。tā de xiāng chóu shì yóu jiǎo jiǎo míng yuè yǐn qǐ de 。gèng shēn rén jìng ，nà qiān lǐ yǔ gòng de míng yuè ，zuì yì gōu yǐn qǐ jī lǚ rén de sī xù 。xiè zhuāng 《yuè fù 》yuē ：“gé qiān lǐ xī gòng míng yuè 。”lǐ bái 《jìng yè sī 》yuē ：“chuáng qián míng yuè guāng ，yí shì dì shàng (...)
xiàng jiàn shí nán ，bié yě nán ，dàn zuò zhě bié hòu xī wàng zài mèng lǐ yī xī kě jiàn zì jǐ de xīn shàng rén ，gèng lìng rén bēi āi de ，shì nán yǐ chéng mèng 。“xún hǎo mèng ，mèng nán chéng ”jù ，xiě xiàng liàn zhī shēn ，sī niàn zhī qiē 。cí rén bǎ kè guān huán jìng hé zhǔ guān gǎn qíng xiàng jié hé ，yǐ dà zì rán de yè yǔ jì tuō le lí rén qī kǔ ，“kuàng shuí zhī wǒ cǐ shí qíng ”yī jù ，dào chū le cí rén zài yǔ yè zhī zhōng nà zhǒng qiáng liè de gū dú gǎn yǔ tòng kǔ de xiàng sī zhī qíng 。jiē xià qù ，“zhěn qián lèi gòng lián qián yǔ ，gé gè chuāng ér dī dào míng ”liǎng jù ，huà miàn gǎn rén ér yì jìng qī jìng shēn chén ，xiǎn shì le cí rén dú tè de gè xìng ，yě tū xiàn le cí de dú tè de měi 。“lián qián yǔ ”yǔ “zhěn qián lèi ”xiàng chèn ，yǐ wú qíng de yǔ shēng hōng rǎn xiàng sī de lèi dī ，chuāng nèi chuāng wài ，gòng tóng dī dào tiān míng 。hǎo xiàng dà zì rán yě bèi tā de gǎn qíng suǒ gǎn dòng ，wēn tíng jun1 《gèng lòu zǐ 》yī cí de xià què ，céng zhè yàng miáo xiě guò yǔ shēng ：“wú tóng shù ，sān gèng xià yǔ ，bú dào lí qíng zhèng kǔ 。yī yè yè ，yī shēng shēng ，kōng jiē dī dào míng 。”ér wàn sì yǒng de 《zhǎng xiàng sī ·yǔ 》yě xiě dào ：“yī shēng shēng ，yī gèng gèng 。chuāng wài bā jiāo chuāng lǐ dēng ，cǐ shí wú xiàn qíng 。mèng nán chéng ，hèn nán píng 。bú dào chóu rén bú xǐ tīng ，kōng jiē dī dào míng 。”gēn wēn tíng jun1 cí xiàng lèi sì ，dōu xiě yǔ shēng duì nèi xīn qíng gǎn de chù dòng 。rán xiàng bǐ zhī xià ，niè shèng qióng zhè shǒu cí duì yè yǔ zhōng qíng jǐng jiāo róng de miáo huì ，gèng xiǎn dé shēn kè xì nì 。tā bǎ rén de zhǔ tǐ huó dòng yǔ yǔ yè de kè tǐ huán jìng jǐn mì jié hé zài yī qǐ ，yǐ “zhěn qián lèi ”yǔ “lián qián yǔ ”zhè liǎng fú huà miàn xiàng lián xiàng dié ，ér “gé gè chuāng ér ”gèng jiàn xīn yǐng ，tū chū le cí rén de dú tè zhī chù ，yě gèng shēn huà le lí (...)
⑺bái dì ：shén huà zhōng de wǔ tiān dì zhī yī ，shì xī fāng zhī shén 。huá shān shì xī yuè ，gù shǔ bái dì 。dào jiā yǐ xī fāng shǔ jīn ，gù chēng bái dì wéi xī fāng zhī jīn jīng 。shèn méng 《míng shān zhū shèng yī lǎn jì 》：“lǐ bái shī ‘shí zuò lián huā yún zuò tái ’，jīn guān shān xíng ，wài luó zhū shān rú lián bàn ，zhōng jiān sān fēng tè chū rú lián xīn ，qí xià rú yún tái fēng ，zì yuǎn wàng zhī ，wǎn rú qīng sè lián huā ，kāi yú yún tái (...)
cái tīng biàn pīn yī xiù shī ，
lǜ chuāng lěng jìng fāng yīn duàn ，

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

绿窗冷静芳音断，
泪泉和墨写离骚。

相关赏析

一日不思量，
词人在此小词中表述了相思、阻隔、无望之哀，更浓重的是对“他”的怜爱怜惜。倘若没有一种心音相通的理解的露水姻缘，分手不会有太难磨灭的痛苦。既是红粉知己，又是两情投合，却无力永成连理；更何况明知所爱者际遇哀苦，飘泊不能自主。难以预料亦不堪想象此去将会落得怎样的命(...)
磨急锯霏琼屑，汤鸣车转羊肠。一杯聊解水仙浆。七日狂酲顿爽。
才听便拚衣袖湿，

作者介绍

颜舒 生卒年不详。曲阜(今属山东)人。天宝时登制举。事迹见《登科记考》卷二七。《全唐诗》存诗1首。