清商怨（江头日暮痛饮）

清商怨（江头日暮痛饮）原文：

取酒来吃！前面走的这位财主是谁？是有名的孙大员外，穿好衣吃好酒的。酒不打紧，有一件宝物在此，二位若撺掇大员外兑了，当得奉谢。拿来我看，什么东西？羊脂白玉环。果然好，多少价？要十锭钞。
寂寞琴书冷竹床，砚池春暖墨痕香。男儿未遂风流志，剔尽青灯苦夜长。自从昨日在绿野堂上，见了夫人，不知主何意，将亲事全然不题，则说着"小姐拜哥哥"。被我回言道："先相国在日，并不曾言兄妹之礼，况兼小子见将着玉带为信物。"夫人急忙回言："秀才是甚休题"。则说着"孩儿拜了哥哥者。"我不免受了小姐的礼。我见小姐容仪，远视而威，近视而美，端的可为贵人之妻。《老子》云："不见可欲，使心不乱。"信有之也。我当初不见也罢了，自见小姐之后，朝则忘餐，夜则废寝，其心飘飘然如有所失。小子安歇在万卷堂上，夫人相待虽厚，终非小生本愿。区区岂为铺啜而来？小生累次教人问这亲事，夫人回言，终不还个明白。如之奈何？恰才又使院公去，说小生要辞夫人，回家拜扫去，看他有甚的言语，我再做商量者。好闷倦人也呵！我常记的，我父亲临命终时，对我母亲说："我征淮西，被贼围困，刃将及首，皆赖白参军挺身杀退贼兵，救我一命，因此将女孩儿许与参军之子白敏中为妻。就将玉带一条为信。"兀那时节，我才十二三岁也。父亲遗言，明白如此。在后不想白氏音问不通，以此不曾成就这亲事，我前日和樊素在母亲行讲书，院公报道白敏中来了，我欲回避，不知母亲主何意，却着我拜他做哥哥。那生回言道："先相国存日，并不曾言兄妹之礼。"母亲便道："秀才是甚休题。"我一见那生，眉疏目秀，容止可观，年方弱冠，才名已遍天下。若进取功名，何所不至！好着我放心不下。此非有甚狂意，乃前程所关，况兼先人之语，铭注肺腑。万一背却前言，俺母亲有何面目见先人于九泉之下乎！近日又听的那生要辞夫人回家拜扫去，我(...)
49.秉旄句：秉旄，掌握军队。旄，古时旗杆上用旄牛尾做的装饰。《书·牧誓》：“右秉白旄以麾。(...)
首句“子月水寒风又烈”，是在描写“子月”（即农历十一月）的特定环境下，渔家的生活状况与思想情趣。词的上片，写渔人顶烈风，涉寒水，捕鱼落空。“水寒风又烈”，是“子月”的气候特征。但这里并非泛写气侯，而是下文诸多内容的张本，渔人的劳动、生活、思想，皆与这种特定气侯相关联。尽管水寒风烈，渔人仍须下水捕鱼，可叹的是“巨鱼漏网”，圉圉而去，渔家生活，便无着落，连暂时缓解窘迫生活的希望也成为“虚设”了。“圉圉”一句，写巨鱼的逃跑，形象逼真。“圉圉”，困而未舒貌，语出《孟子·万章上》：“昔者有馈生鱼于郑子产，子产使校人（管理池沼的小吏）畜之池。校人烹之，反命曰：‘始舍之，圉圉焉；少则洋洋焉，攸然而逝。’”“丙穴”，本来是地名，在今陕西略阳县东南，其地有鱼穴。左思《蜀都赋》有“嘉鱼出于丙穴”(...)
春寒帘幕几重重，
辛苦须教醉一场。此处野花攒地出。一般村(...)
寂寞琴书冷竹床，砚池春暖墨痕香。男儿未遂风流志，剔尽青灯苦夜长。自从昨日在绿野堂上，见了夫人，不知主何意，将亲事全然不题，则说着"小姐拜哥哥"。被我回言道："先相国在日，并不曾言兄妹之礼，况兼小子见将着玉带为信物。"夫人急忙回言："秀才是甚休题"。则说着"孩儿拜了哥哥者。"我不免受了小姐的礼。我见小姐容仪，远视而威，近视而美，端的可为贵人之妻。《老子》云："不见可欲，使心不乱。"信有之也。我当初不见也罢了，自见小姐之后，朝则忘餐，夜则废寝，其心飘飘然如有所失。小子安歇在万卷堂上，夫人相待虽厚，终非小生本愿。区区岂为铺啜而来？小生累次教人问这亲事，夫人回言，终不还个明白。如之奈何？恰才又使院公去，说小生要辞夫人，回家拜扫去，看他有甚的言语，我再做商量者。好闷倦人也呵！我常记的，我父亲临命终时，对我母亲说："我征淮西，被贼围困，刃将及首，皆赖白参军挺身杀退贼兵，救我一命，因此将女孩儿许与参军之子白敏中为妻。就将玉带一条为信。"兀那时节，我才十二三岁也。父亲遗言，明白如此。在后不想白氏音问不通，以此不曾成就这亲事，我前日和樊素在母亲行讲书，院公报道白敏中来了，我欲回避，不知母亲主何意，却着我拜他做哥哥。那生回言道："先相国存日，并不曾言兄妹之礼。"母亲便道："秀才是甚休题。"我一见那生，眉疏目秀，容止可观，年方弱冠，才名已遍天下。若进取功名，何所不至！好着我放心不下。此非有甚狂意，乃前程所关，况兼先人之语，铭注肺腑。万一背却前言，俺母亲有何面目见先人于九泉之下乎！近日又听的那生要辞夫人回家拜扫去，我(...)
这是一首咏史词，借叙述历史兴亡抒发人生感慨，豪放中有含蓄，高亢中有深沉。从全词看，基调慷慨悲壮，意味无穷，令人读来荡气回肠，不由得在心头平添万千感慨。在让读者感受苍凉悲壮的同时，这首词又营造出一种淡泊宁静的气氛，并且折射出高远的意境和深邃的人生哲理。作者试图在历史长河的奔腾与沉淀中探索永恒的价值，在成败得失之间寻找深刻的人生哲理，有历史兴衰之感，更有人生沉浮之慨，体现出一种高洁的情操、旷达的胸怀。读者在品味这首词的同时，仿佛感到那奔腾而去的不是滚滚长江之水，而是无情的历史；仿佛倾听到一声历史的叹息，于是，在(...)

清商怨（江头日暮痛饮）拼音解读：

qǔ jiǔ lái chī ！qián miàn zǒu de zhè wèi cái zhǔ shì shuí ？shì yǒu míng de sūn dà yuán wài ，chuān hǎo yī chī hǎo jiǔ de 。jiǔ bú dǎ jǐn ，yǒu yī jiàn bǎo wù zài cǐ ，èr wèi ruò cuān duō dà yuán wài duì le ，dāng dé fèng xiè 。ná lái wǒ kàn ，shí me dōng xī ？yáng zhī bái yù huán 。guǒ rán hǎo ，duō shǎo jià ？yào shí dìng chāo 。
jì mò qín shū lěng zhú chuáng ，yàn chí chūn nuǎn mò hén xiāng 。nán ér wèi suí fēng liú zhì ，tī jìn qīng dēng kǔ yè zhǎng 。zì cóng zuó rì zài lǜ yě táng shàng ，jiàn le fū rén ，bú zhī zhǔ hé yì ，jiāng qīn shì quán rán bú tí ，zé shuō zhe "xiǎo jiě bài gē gē "。bèi wǒ huí yán dào ："xiān xiàng guó zài rì ，bìng bú céng yán xiōng mèi zhī lǐ ，kuàng jiān xiǎo zǐ jiàn jiāng zhe yù dài wéi xìn wù 。"fū rén jí máng huí yán ："xiù cái shì shèn xiū tí "。zé shuō zhe "hái ér bài le gē gē zhě 。"wǒ bú miǎn shòu le xiǎo jiě de lǐ 。wǒ jiàn xiǎo jiě róng yí ，yuǎn shì ér wēi ，jìn shì ér měi ，duān de kě wéi guì rén zhī qī 。《lǎo zǐ 》yún ："bú jiàn kě yù ，shǐ xīn bú luàn 。"xìn yǒu zhī yě 。wǒ dāng chū bú jiàn yě bà le ，zì jiàn xiǎo jiě zhī hòu ，cháo zé wàng cān ，yè zé fèi qǐn ，qí xīn piāo piāo rán rú yǒu suǒ shī 。xiǎo zǐ ān xiē zài wàn juàn táng shàng ，fū rén xiàng dài suī hòu ，zhōng fēi xiǎo shēng běn yuàn 。qū qū qǐ wéi pù chuò ér lái ？xiǎo shēng lèi cì jiāo rén wèn zhè qīn shì ，fū rén huí yán ，zhōng bú hái gè míng bái 。rú zhī nài hé ？qià cái yòu shǐ yuàn gōng qù ，shuō xiǎo shēng yào cí fū rén ，huí jiā bài sǎo qù ，kàn tā yǒu shèn de yán yǔ ，wǒ zài zuò shāng liàng zhě 。hǎo mèn juàn rén yě hē ！wǒ cháng jì de ，wǒ fù qīn lín mìng zhōng shí ，duì wǒ mǔ qīn shuō ："wǒ zhēng huái xī ，bèi zéi wéi kùn ，rèn jiāng jí shǒu ，jiē lài bái cān jun1 tǐng shēn shā tuì zéi bīng ，jiù wǒ yī mìng ，yīn cǐ jiāng nǚ hái ér xǔ yǔ cān jun1 zhī zǐ bái mǐn zhōng wéi qī 。jiù jiāng yù dài yī tiáo wéi xìn 。"wū nà shí jiē ，wǒ cái shí èr sān suì yě 。fù qīn yí yán ，míng bái rú cǐ 。zài hòu bú xiǎng bái shì yīn wèn bú tōng ，yǐ cǐ bú céng chéng jiù zhè qīn shì ，wǒ qián rì hé fán sù zài mǔ qīn háng jiǎng shū ，yuàn gōng bào dào bái mǐn zhōng lái le ，wǒ yù huí bì ，bú zhī mǔ qīn zhǔ hé yì ，què zhe wǒ bài tā zuò gē gē 。nà shēng huí yán dào ："xiān xiàng guó cún rì ，bìng bú céng yán xiōng mèi zhī lǐ 。"mǔ qīn biàn dào ："xiù cái shì shèn xiū tí 。"wǒ yī jiàn nà shēng ，méi shū mù xiù ，róng zhǐ kě guān ，nián fāng ruò guàn ，cái míng yǐ biàn tiān xià 。ruò jìn qǔ gōng míng ，hé suǒ bú zhì ！hǎo zhe wǒ fàng xīn bú xià 。cǐ fēi yǒu shèn kuáng yì ，nǎi qián chéng suǒ guān ，kuàng jiān xiān rén zhī yǔ ，míng zhù fèi fǔ 。wàn yī bèi què qián yán ，ǎn mǔ qīn yǒu hé miàn mù jiàn xiān rén yú jiǔ quán zhī xià hū ！jìn rì yòu tīng de nà shēng yào cí fū rén huí jiā bài sǎo qù ，wǒ (...)
49.bǐng máo jù ：bǐng máo ，zhǎng wò jun1 duì 。máo ，gǔ shí qí gǎn shàng yòng máo niú wěi zuò de zhuāng shì 。《shū ·mù shì 》：“yòu bǐng bái máo yǐ huī 。(...)
shǒu jù “zǐ yuè shuǐ hán fēng yòu liè ”，shì zài miáo xiě “zǐ yuè ”（jí nóng lì shí yī yuè ）de tè dìng huán jìng xià ，yú jiā de shēng huó zhuàng kuàng yǔ sī xiǎng qíng qù 。cí de shàng piàn ，xiě yú rén dǐng liè fēng ，shè hán shuǐ ，bǔ yú luò kōng 。“shuǐ hán fēng yòu liè ”，shì “zǐ yuè ”de qì hòu tè zhēng 。dàn zhè lǐ bìng fēi fàn xiě qì hóu ，ér shì xià wén zhū duō nèi róng de zhāng běn ，yú rén de láo dòng 、shēng huó 、sī xiǎng ，jiē yǔ zhè zhǒng tè dìng qì hóu xiàng guān lián 。jìn guǎn shuǐ hán fēng liè ，yú rén réng xū xià shuǐ bǔ yú ，kě tàn de shì “jù yú lòu wǎng ”，yǔ yǔ ér qù ，yú jiā shēng huó ，biàn wú zhe luò ，lián zàn shí huǎn jiě jiǒng pò shēng huó de xī wàng yě chéng wéi “xū shè ”le 。“yǔ yǔ ”yī jù ，xiě jù yú de táo pǎo ，xíng xiàng bī zhēn 。“yǔ yǔ ”，kùn ér wèi shū mào ，yǔ chū 《mèng zǐ ·wàn zhāng shàng 》：“xī zhě yǒu kuì shēng yú yú zhèng zǐ chǎn ，zǐ chǎn shǐ xiào rén （guǎn lǐ chí zhǎo de xiǎo lì ）chù zhī chí 。xiào rén pēng zhī ，fǎn mìng yuē ：‘shǐ shě zhī ，yǔ yǔ yān ；shǎo zé yáng yáng yān ，yōu rán ér shì 。’”“bǐng xué ”，běn lái shì dì míng ，zài jīn shǎn xī luè yáng xiàn dōng nán ，qí dì yǒu yú xué 。zuǒ sī 《shǔ dōu fù 》yǒu “jiā yú chū yú bǐng xué ”(...)
chūn hán lián mù jǐ zhòng zhòng ，
xīn kǔ xū jiāo zuì yī chǎng 。cǐ chù yě huā zǎn dì chū 。yī bān cūn (...)
jì mò qín shū lěng zhú chuáng ，yàn chí chūn nuǎn mò hén xiāng 。nán ér wèi suí fēng liú zhì ，tī jìn qīng dēng kǔ yè zhǎng 。zì cóng zuó rì zài lǜ yě táng shàng ，jiàn le fū rén ，bú zhī zhǔ hé yì ，jiāng qīn shì quán rán bú tí ，zé shuō zhe "xiǎo jiě bài gē gē "。bèi wǒ huí yán dào ："xiān xiàng guó zài rì ，bìng bú céng yán xiōng mèi zhī lǐ ，kuàng jiān xiǎo zǐ jiàn jiāng zhe yù dài wéi xìn wù 。"fū rén jí máng huí yán ："xiù cái shì shèn xiū tí "。zé shuō zhe "hái ér bài le gē gē zhě 。"wǒ bú miǎn shòu le xiǎo jiě de lǐ 。wǒ jiàn xiǎo jiě róng yí ，yuǎn shì ér wēi ，jìn shì ér měi ，duān de kě wéi guì rén zhī qī 。《lǎo zǐ 》yún ："bú jiàn kě yù ，shǐ xīn bú luàn 。"xìn yǒu zhī yě 。wǒ dāng chū bú jiàn yě bà le ，zì jiàn xiǎo jiě zhī hòu ，cháo zé wàng cān ，yè zé fèi qǐn ，qí xīn piāo piāo rán rú yǒu suǒ shī 。xiǎo zǐ ān xiē zài wàn juàn táng shàng ，fū rén xiàng dài suī hòu ，zhōng fēi xiǎo shēng běn yuàn 。qū qū qǐ wéi pù chuò ér lái ？xiǎo shēng lèi cì jiāo rén wèn zhè qīn shì ，fū rén huí yán ，zhōng bú hái gè míng bái 。rú zhī nài hé ？qià cái yòu shǐ yuàn gōng qù ，shuō xiǎo shēng yào cí fū rén ，huí jiā bài sǎo qù ，kàn tā yǒu shèn de yán yǔ ，wǒ zài zuò shāng liàng zhě 。hǎo mèn juàn rén yě hē ！wǒ cháng jì de ，wǒ fù qīn lín mìng zhōng shí ，duì wǒ mǔ qīn shuō ："wǒ zhēng huái xī ，bèi zéi wéi kùn ，rèn jiāng jí shǒu ，jiē lài bái cān jun1 tǐng shēn shā tuì zéi bīng ，jiù wǒ yī mìng ，yīn cǐ jiāng nǚ hái ér xǔ yǔ cān jun1 zhī zǐ bái mǐn zhōng wéi qī 。jiù jiāng yù dài yī tiáo wéi xìn 。"wū nà shí jiē ，wǒ cái shí èr sān suì yě 。fù qīn yí yán ，míng bái rú cǐ 。zài hòu bú xiǎng bái shì yīn wèn bú tōng ，yǐ cǐ bú céng chéng jiù zhè qīn shì ，wǒ qián rì hé fán sù zài mǔ qīn háng jiǎng shū ，yuàn gōng bào dào bái mǐn zhōng lái le ，wǒ yù huí bì ，bú zhī mǔ qīn zhǔ hé yì ，què zhe wǒ bài tā zuò gē gē 。nà shēng huí yán dào ："xiān xiàng guó cún rì ，bìng bú céng yán xiōng mèi zhī lǐ 。"mǔ qīn biàn dào ："xiù cái shì shèn xiū tí 。"wǒ yī jiàn nà shēng ，méi shū mù xiù ，róng zhǐ kě guān ，nián fāng ruò guàn ，cái míng yǐ biàn tiān xià 。ruò jìn qǔ gōng míng ，hé suǒ bú zhì ！hǎo zhe wǒ fàng xīn bú xià 。cǐ fēi yǒu shèn kuáng yì ，nǎi qián chéng suǒ guān ，kuàng jiān xiān rén zhī yǔ ，míng zhù fèi fǔ 。wàn yī bèi què qián yán ，ǎn mǔ qīn yǒu hé miàn mù jiàn xiān rén yú jiǔ quán zhī xià hū ！jìn rì yòu tīng de nà shēng yào cí fū rén huí jiā bài sǎo qù ，wǒ (...)
zhè shì yī shǒu yǒng shǐ cí ，jiè xù shù lì shǐ xìng wáng shū fā rén shēng gǎn kǎi ，háo fàng zhōng yǒu hán xù ，gāo kàng zhōng yǒu shēn chén 。cóng quán cí kàn ，jī diào kāng kǎi bēi zhuàng ，yì wèi wú qióng ，lìng rén dú lái dàng qì huí cháng ，bú yóu dé zài xīn tóu píng tiān wàn qiān gǎn kǎi 。zài ràng dú zhě gǎn shòu cāng liáng bēi zhuàng de tóng shí ，zhè shǒu cí yòu yíng zào chū yī zhǒng dàn bó níng jìng de qì fēn ，bìng qiě shé shè chū gāo yuǎn de yì jìng hé shēn suì de rén shēng zhé lǐ 。zuò zhě shì tú zài lì shǐ zhǎng hé de bēn téng yǔ chén diàn zhōng tàn suǒ yǒng héng de jià zhí ，zài chéng bài dé shī zhī jiān xún zhǎo shēn kè de rén shēng zhé lǐ ，yǒu lì shǐ xìng shuāi zhī gǎn ，gèng yǒu rén shēng chén fú zhī kǎi ，tǐ xiàn chū yī zhǒng gāo jié de qíng cāo 、kuàng dá de xiōng huái 。dú zhě zài pǐn wèi zhè shǒu cí de tóng shí ，fǎng fó gǎn dào nà bēn téng ér qù de bú shì gǔn gǔn zhǎng jiāng zhī shuǐ ，ér shì wú qíng de lì shǐ ；fǎng fó qīng tīng dào yī shēng lì shǐ de tàn xī ，yú shì ，zài (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这是一首咏史词，借叙述历史兴亡抒发人生感慨，豪放中有含蓄，高亢中有深沉。从全词看，基调慷慨悲壮，意味无穷，令人读来荡气回肠，不由得在心头平添万千感慨。在让读者感受苍凉悲壮的同时，这首词又营造出一种淡泊宁静的气氛，并且折射出高远的意境和深邃的人生哲理。作者试图在历史长河的奔腾与沉淀中探索永恒的价值，在成败得失之间寻找深刻的人生哲理，有历史兴衰之感，更有人生沉浮之慨，体现出一种高洁的情操、旷达的胸怀。读者在品味这首词的同时，仿佛感到那奔腾而去的不是滚滚长江之水，而是无情的历史；仿佛倾听到一声历史的叹息，于是，在(...)
落魄江湖载酒行， 楚腰纤细掌中轻。
词的下阕作者凭吊屈原，感其身处浊世而不被重用的遭遇；抒发自己宦海漂泊的倦意；表达了对清明政治的期盼。换头“雄三楚”三句，承接上意而掉转笔锋，描绘岳阳楼的雄伟气势，跌宕飞动。“三楚”，战国时期楚国的地域广阔，有西楚、东楚、南楚之称，后泛指长江中游今湖南一带地方。“七泽”是泛指楚地的一些湖泽。“隘九州”是说居国内险要之处。“人间”二句概括登岳阳楼而触发起古往今来人间悲喜的无穷感叹，又有它独具的地方色彩。“欲吊沉累无所”三句，进一层抒发凭吊屈原的深切情意。爱国诗人屈原执着追求“举贤才而授能”的进步政治理想，遭到楚国腐朽的贵族统治集团的仇恨与迫害，长期流(...)

相关赏析

“齐纨”二句：写全盛时手工(...)
万木禁受不住严寒快要摧折，梅树汲取地下暖气(...)
薋菉葹以盈室兮，判独离而不服；[12]
①鹅湖：在江西铅山县，辛弃疾曾谪居于此，后卒于此。
楚塞三湘接，荆门九派通。江流天地外，山色有无中。

作者介绍

方坰 （1792—1834）清浙江平湖人，字思臧，号子春。嘉庆二十一年举人，官武义、钱塘训导。后笃志程朱之学，论道说理，不为玄虚之谈。有《方学博全集》。