次韵魏知元 其二

次韵魏知元 其二原文：

北苑春风，
约仙君溢莅广居，玄默无为道味腴。一寸心存太古初，万里神游广漠墟。萼绿飞
前两联极力描写秋景，直到颈联，才点出一个“秋”字。“独登台”，则表明诗人是在高处远眺，这就把眼前景和心中情紧密地联系在一起了。“常作客”，指出了诗人飘泊无定的生涯。“百年”，本喻有限的人生，此处专指暮年。“悲秋”两字写得沉痛。秋天不一定可悲，只是诗人目睹苍凉恢廓的秋景，不由想到自己沦落他乡、年老多病的处境，故生出无限悲愁之绪。诗人把久客最易悲愁，多病独爱登台的感情，概括进一联“雄阔高浑，实大声弘”的对句之中，使人深深地感到了他那沉重地跳动着的感情脉搏。此联的“万里”“百年”和上一联的“无边”“不尽”，还有相互呼应的作用：诗人的羁旅愁与孤独感，就象落叶和江水一样，推排不尽，驱赶不绝，情与景交融相洽。诗到此已给作客思乡的一般含意，添上久客孤独的内容，增入悲秋苦病的情思，加进离乡万里、人在暮(...)
这首词处处跳动着词人生活的脉搏。她早年的欢乐，中年的幽怨，晚年的沦落，在词中都约略可见。饱经沧桑之后，内中许多难言之苦，通过抒写赏梅的不同感受倾诉了出来。词意含蓄蕴藉，感情悲切哀婉。 上片忆旧。分为两层：开头两句回忆早年与赵明诚共赏梅花的生活情景：踏雪寻梅折梅插鬓多么快乐！多么幸福！这“醉”字，不仅是酒醉，更表明女词人为梅花、为爱情、为生活所陶醉。她早年写下的咏梅词《渔家傲》中有句云：“雪里已知春信至，寒梅点缀琼枝腻……共赏金尊沉绿蚁，莫辞醉，此花不与群花比。”可作为“年年雪里，常插梅花醉”的注脚。三四句当写丧偶之后。李清照在抒情时善于将无形的内心感情通过有形的外部动作表现出来，如“倚楼无语理瑶琴”（《浣溪沙》），“更挼残芯，更捻余香，更得些时”（《诉衷情》），“夜阑犹剪烛花弄”（《蝶恋花》）。花还是昔日的花，然而花相似，人不同，物是人非，怎不使人伤心落泪呢？李清照婚后，夫妻志同道合、伉俩相得，生活美满幸福。但是，时常发生的短暂离别使她识尽离愁别苦。在婚后六、七年的时间里，李赵两家相继罹祸，紧接着就开始了长期的“屏居乡里”的生活。生活的坎坷使她屡处忧患，饱尝人世的艰辛。当年那种赏梅的雅兴大减。这两句写的就是词人婚后的这段生活，表现的是一种百无聊赖、忧伤怨恨的情绪。本词中“挼尽”二句，说把梅花揉碎，心情很不好，眼泪把衣襟都湿透了。插梅与挼梅，醉赏梅花与泪洒梅花，前后相比，一喜一悲，反映了不同的生活阶段与不同的心情。 下片伤今。“生华”意为生长白发。词人漂泊天涯，远离故土，年华飞逝，两鬓斑白，与上片第二句所描写的梅花簪发的女性形象遥相对照。三四句又扣住赏梅，以担忧的口吻说出：“看取晚来风势，故应难看梅花。”看取意为看着。晚来风急，恐怕落梅已尽，想赏梅也看不成了。早年青春佳偶，人与梅花相映。中年迭经丧乱，心与梅花共碎。晚年漂泊天涯，不想再看梅花委地飘零。词人南渡后，特别是丈夫去世后更是颠沛流离，沦落漂零。生活的折磨使词人很快变得憔悴苍老，头发稀疏，两鬓花白。词人说：如今虽然赏梅季节又到，可是哪里还有心思去插梅呢？而且看来晚上要刮大风，将难以晴夜赏梅了。而且一夜风霜，明朝梅花就要凋零败落，即使想看也看不成了。 最后的“看取晚来风势，故应难看梅花”，可能还寄托着词人对国事的忧怀。古人常用比兴，以自然现象的风雨、风云，比政治形势。这里的“风势”既是自然的“风势”，也是政治的“风势”，即“国势”。稍后于清照的辛弃疾的《摸鱼儿》“更能消几番风雨，匆匆春又归去”，与此寓意相似，都寄寓着为国势衰颓而担忧的情绪。清照所说“风势”，似乎是暗喻当时极不利的民族斗争形势；“梅花”以比美好事物，“难看梅花”，则是指国家的遭难，而且颇有经受不住之势。在这种情况下，她根本没有赏梅的闲情逸致。身世之苦、国家之难糅合在一起，使词的思想境界为之升华。 这首词篇幅虽小，却运用了多种艺术手法。从依次描写赏梅的不同感受看，运用的是对比手法。赏梅而醉、对梅落泪和无心赏梅，三个生活阶段，三种不同感受，形成鲜明的对比，在对比中表现词人生活的巨大变化。从上下两阕的安排看，运用的是衬托的手法，上阕写过去，下阕写现在，但又不是今昔并重，而是以昔衬今，表现出当时作者飘零沦落、哀老孤苦的处境和饱经磨难的忧郁心情。以赏梅寄寓自己的今昔之感和国家之忧，但不是如咏物词之以描写物态双关人事，词语平实而感慨自深，较之《永遇乐·落日镕金》一首虽有所不及，亦足动人。 这一首小词，把个人身世与梅花紧紧联系在一起，在梅花上寄托了遭际与情思，构思甚巧而寄托甚深。
⑴李儋（dān）：字元锡，武威（今属甘肃）人，曾任殿中侍御史，是作者的朋友。⑵春愁：因春季来临而引起的愁绪。黯黯：低沉暗淡。一作“忽忽”。⑶思田里：想念田园乡里，即想到归隐。⑷邑有流亡：指在自己(...)
洛阳的东城门外，高高的城墙。从曲折绵长鳞次栉比的楼宇、房舍外绕过一圈，又回到原处.。四野茫茫，转眼又有秋风在大地上激荡而起。空旷地方自下而上吹起的旋风，犹如动地般的吹起。使往昔葱绿的草野霎时变得凄凄苍苍。转眼一年又过去了!在怅然失意的心境中，就是听那天地间的鸟啭虫鸣，也会让人苦闷。鸷鸟在风中苦涩地啼叫，蟋蟀也因寒秋降临而伤心哀鸣。不但是人生，自然界的一切生命不都感到了时光流逝。与其处处自我约束，等到迟暮之际再悲鸣哀叹。何不早些涤除烦忧，放开情怀，去寻求生活的乐趣呢! 那燕赵宛洛之地本来就有很多的佳人美女，美女艳丽其颜如玉般的洁白秀美。穿著罗裳薄衣随风飘逸拂动，仪态雍容端坐正铮铮地习练著筝商之曲。《音响一何悲》之曲因为琴瑟之柱调得太紧促，那琴声竟似骤雨疾风，听起来分外悲惋动人。由于听曲动心，不自觉地引起遐思，手在摆弄衣带，无以自遣怅惘的心情。反复沉吟，双足为之踯躅不前，被佳人深沉的曲调所感动。心里遥想着要与佳人成为双飞燕，衔(...)
由此，“新凉”这一心境，也就从这大图画中的每一个组成部分里渗透出来。而那黄莺的啼鸣，又为这幅大图画添上画外音，呼唤诗人投身其中，共纳新凉。诗人悠然自得的心情，一吟即出。(...)

次韵魏知元 其二拼音解读：

běi yuàn chūn fēng ，
yuē xiān jun1 yì lì guǎng jū ，xuán mò wú wéi dào wèi yú 。yī cùn xīn cún tài gǔ chū ，wàn lǐ shén yóu guǎng mò xū 。è lǜ fēi
qián liǎng lián jí lì miáo xiě qiū jǐng ，zhí dào jǐng lián ，cái diǎn chū yī gè “qiū ”zì 。“dú dēng tái ”，zé biǎo míng shī rén shì zài gāo chù yuǎn tiào ，zhè jiù bǎ yǎn qián jǐng hé xīn zhōng qíng jǐn mì dì lián xì zài yī qǐ le 。“cháng zuò kè ”，zhǐ chū le shī rén piāo bó wú dìng de shēng yá 。“bǎi nián ”，běn yù yǒu xiàn de rén shēng ，cǐ chù zhuān zhǐ mù nián 。“bēi qiū ”liǎng zì xiě dé chén tòng 。qiū tiān bú yī dìng kě bēi ，zhī shì shī rén mù dǔ cāng liáng huī kuò de qiū jǐng ，bú yóu xiǎng dào zì jǐ lún luò tā xiāng 、nián lǎo duō bìng de chù jìng ，gù shēng chū wú xiàn bēi chóu zhī xù 。shī rén bǎ jiǔ kè zuì yì bēi chóu ，duō bìng dú ài dēng tái de gǎn qíng ，gài kuò jìn yī lián “xióng kuò gāo hún ，shí dà shēng hóng ”de duì jù zhī zhōng ，shǐ rén shēn shēn dì gǎn dào le tā nà chén zhòng dì tiào dòng zhe de gǎn qíng mò bó 。cǐ lián de “wàn lǐ ”“bǎi nián ”hé shàng yī lián de “wú biān ”“bú jìn ”，hái yǒu xiàng hù hū yīng de zuò yòng ：shī rén de jī lǚ chóu yǔ gū dú gǎn ，jiù xiàng luò yè hé jiāng shuǐ yī yàng ，tuī pái bú jìn ，qū gǎn bú jué ，qíng yǔ jǐng jiāo róng xiàng qià 。shī dào cǐ yǐ gěi zuò kè sī xiāng de yī bān hán yì ，tiān shàng jiǔ kè gū dú de nèi róng ，zēng rù bēi qiū kǔ bìng de qíng sī ，jiā jìn lí xiāng wàn lǐ 、rén zài mù (...)
zhè shǒu cí chù chù tiào dòng zhe cí rén shēng huó de mò bó 。tā zǎo nián de huān lè ，zhōng nián de yōu yuàn ，wǎn nián de lún luò ，zài cí zhōng dōu yuē luè kě jiàn 。bǎo jīng cāng sāng zhī hòu ，nèi zhōng xǔ duō nán yán zhī kǔ ，tōng guò shū xiě shǎng méi de bú tóng gǎn shòu qīng sù le chū lái 。cí yì hán xù yùn jiè ，gǎn qíng bēi qiē āi wǎn 。 shàng piàn yì jiù 。fèn wéi liǎng céng ：kāi tóu liǎng jù huí yì zǎo nián yǔ zhào míng chéng gòng shǎng méi huā de shēng huó qíng jǐng ：tà xuě xún méi shé méi chā bìn duō me kuài lè ！duō me xìng fú ！zhè “zuì ”zì ，bú jǐn shì jiǔ zuì ，gèng biǎo míng nǚ cí rén wéi méi huā 、wéi ài qíng 、wéi shēng huó suǒ táo zuì 。tā zǎo nián xiě xià de yǒng méi cí 《yú jiā ào 》zhōng yǒu jù yún ：“xuě lǐ yǐ zhī chūn xìn zhì ，hán méi diǎn zhuì qióng zhī nì ……gòng shǎng jīn zūn chén lǜ yǐ ，mò cí zuì ，cǐ huā bú yǔ qún huā bǐ 。”kě zuò wéi “nián nián xuě lǐ ，cháng chā méi huā zuì ”de zhù jiǎo 。sān sì jù dāng xiě sàng ǒu zhī hòu 。lǐ qīng zhào zài shū qíng shí shàn yú jiāng wú xíng de nèi xīn gǎn qíng tōng guò yǒu xíng de wài bù dòng zuò biǎo xiàn chū lái ，rú “yǐ lóu wú yǔ lǐ yáo qín ”（《huàn xī shā 》），“gèng luò cán xīn ，gèng niǎn yú xiāng ，gèng dé xiē shí ”（《sù zhōng qíng 》），“yè lán yóu jiǎn zhú huā nòng ”（《dié liàn huā 》）。huā hái shì xī rì de huā ，rán ér huā xiàng sì ，rén bú tóng ，wù shì rén fēi ，zěn bú shǐ rén shāng xīn luò lèi ne ？lǐ qīng zhào hūn hòu ，fū qī zhì tóng dào hé 、kàng liǎng xiàng dé ，shēng huó měi mǎn xìng fú 。dàn shì ，shí cháng fā shēng de duǎn zàn lí bié shǐ tā shí jìn lí chóu bié kǔ 。zài hūn hòu liù 、qī nián de shí jiān lǐ ，lǐ zhào liǎng jiā xiàng jì lí huò ，jǐn jiē zhe jiù kāi shǐ le zhǎng qī de “píng jū xiāng lǐ ”de shēng huó 。shēng huó de kǎn kě shǐ tā lǚ chù yōu huàn ，bǎo cháng rén shì de jiān xīn 。dāng nián nà zhǒng shǎng méi de yǎ xìng dà jiǎn 。zhè liǎng jù xiě de jiù shì cí rén hūn hòu de zhè duàn shēng huó ，biǎo xiàn de shì yī zhǒng bǎi wú liáo lài 、yōu shāng yuàn hèn de qíng xù 。běn cí zhōng “luò jìn ”èr jù ，shuō bǎ méi huā róu suì ，xīn qíng hěn bú hǎo ，yǎn lèi bǎ yī jīn dōu shī tòu le 。chā méi yǔ luò méi ，zuì shǎng méi huā yǔ lèi sǎ méi huā ，qián hòu xiàng bǐ ，yī xǐ yī bēi ，fǎn yìng le bú tóng de shēng huó jiē duàn yǔ bú tóng de xīn qíng 。 xià piàn shāng jīn 。“shēng huá ”yì wéi shēng zhǎng bái fā 。cí rén piāo bó tiān yá ，yuǎn lí gù tǔ ，nián huá fēi shì ，liǎng bìn bān bái ，yǔ shàng piàn dì èr jù suǒ miáo xiě de méi huā zān fā de nǚ xìng xíng xiàng yáo xiàng duì zhào 。sān sì jù yòu kòu zhù shǎng méi ，yǐ dān yōu de kǒu wěn shuō chū ：“kàn qǔ wǎn lái fēng shì ，gù yīng nán kàn méi huā 。”kàn qǔ yì wéi kàn zhe 。wǎn lái fēng jí ，kǒng pà luò méi yǐ jìn ，xiǎng shǎng méi yě kàn bú chéng le 。zǎo nián qīng chūn jiā ǒu ，rén yǔ méi huā xiàng yìng 。zhōng nián dié jīng sàng luàn ，xīn yǔ méi huā gòng suì 。wǎn nián piāo bó tiān yá ，bú xiǎng zài kàn méi huā wěi dì piāo líng 。cí rén nán dù hòu ，tè bié shì zhàng fū qù shì hòu gèng shì diān pèi liú lí ，lún luò piāo líng 。shēng huó de shé mó shǐ cí rén hěn kuài biàn dé qiáo cuì cāng lǎo ，tóu fā xī shū ，liǎng bìn huā bái 。cí rén shuō ：rú jīn suī rán shǎng méi jì jiē yòu dào ，kě shì nǎ lǐ hái yǒu xīn sī qù chā méi ne ？ér qiě kàn lái wǎn shàng yào guā dà fēng ，jiāng nán yǐ qíng yè shǎng méi le 。ér qiě yī yè fēng shuāng ，míng cháo méi huā jiù yào diāo líng bài luò ，jí shǐ xiǎng kàn yě kàn bú chéng le 。 zuì hòu de “kàn qǔ wǎn lái fēng shì ，gù yīng nán kàn méi huā ”，kě néng hái jì tuō zhe cí rén duì guó shì de yōu huái 。gǔ rén cháng yòng bǐ xìng ，yǐ zì rán xiàn xiàng de fēng yǔ 、fēng yún ，bǐ zhèng zhì xíng shì 。zhè lǐ de “fēng shì ”jì shì zì rán de “fēng shì ”，yě shì zhèng zhì de “fēng shì ”，jí “guó shì ”。shāo hòu yú qīng zhào de xīn qì jí de 《mō yú ér 》“gèng néng xiāo jǐ fān fēng yǔ ，cōng cōng chūn yòu guī qù ”，yǔ cǐ yù yì xiàng sì ，dōu jì yù zhe wéi guó shì shuāi tuí ér dān yōu de qíng xù 。qīng zhào suǒ shuō “fēng shì ”，sì hū shì àn yù dāng shí jí bú lì de mín zú dòu zhēng xíng shì ；“méi huā ”yǐ bǐ měi hǎo shì wù ，“nán kàn méi huā ”，zé shì zhǐ guó jiā de zāo nán ，ér qiě pō yǒu jīng shòu bú zhù zhī shì 。zài zhè zhǒng qíng kuàng xià ，tā gēn běn méi yǒu shǎng méi de xián qíng yì zhì 。shēn shì zhī kǔ 、guó jiā zhī nán róu hé zài yī qǐ ，shǐ cí de sī xiǎng jìng jiè wéi zhī shēng huá 。 zhè shǒu cí piān fú suī xiǎo ，què yùn yòng le duō zhǒng yì shù shǒu fǎ 。cóng yī cì miáo xiě shǎng méi de bú tóng gǎn shòu kàn ，yùn yòng de shì duì bǐ shǒu fǎ 。shǎng méi ér zuì 、duì méi luò lèi hé wú xīn shǎng méi ，sān gè shēng huó jiē duàn ，sān zhǒng bú tóng gǎn shòu ，xíng chéng xiān míng de duì bǐ ，zài duì bǐ zhōng biǎo xiàn cí rén shēng huó de jù dà biàn huà 。cóng shàng xià liǎng què de ān pái kàn ，yùn yòng de shì chèn tuō de shǒu fǎ ，shàng què xiě guò qù ，xià què xiě xiàn zài ，dàn yòu bú shì jīn xī bìng zhòng ，ér shì yǐ xī chèn jīn ，biǎo xiàn chū dāng shí zuò zhě piāo líng lún luò 、āi lǎo gū kǔ de chù jìng hé bǎo jīng mó nán de yōu yù xīn qíng 。yǐ shǎng méi jì yù zì jǐ de jīn xī zhī gǎn hé guó jiā zhī yōu ，dàn bú shì rú yǒng wù cí zhī yǐ miáo xiě wù tài shuāng guān rén shì ，cí yǔ píng shí ér gǎn kǎi zì shēn ，jiào zhī 《yǒng yù lè ·luò rì róng jīn 》yī shǒu suī yǒu suǒ bú jí ，yì zú dòng rén 。 zhè yī shǒu xiǎo cí ，bǎ gè rén shēn shì yǔ méi huā jǐn jǐn lián xì zài yī qǐ ，zài méi huā shàng jì tuō le zāo jì yǔ qíng sī ，gòu sī shèn qiǎo ér jì tuō shèn shēn 。
⑴lǐ dān （dān）：zì yuán xī ，wǔ wēi （jīn shǔ gān sù ）rén ，céng rèn diàn zhōng shì yù shǐ ，shì zuò zhě de péng yǒu 。⑵chūn chóu ：yīn chūn jì lái lín ér yǐn qǐ de chóu xù 。àn àn ：dī chén àn dàn 。yī zuò “hū hū ”。⑶sī tián lǐ ：xiǎng niàn tián yuán xiāng lǐ ，jí xiǎng dào guī yǐn 。⑷yì yǒu liú wáng ：zhǐ zài zì jǐ (...)
luò yáng de dōng chéng mén wài ，gāo gāo de chéng qiáng 。cóng qǔ shé mián zhǎng lín cì zhì bǐ de lóu yǔ 、fáng shě wài rào guò yī quān ，yòu huí dào yuán chù .。sì yě máng máng ，zhuǎn yǎn yòu yǒu qiū fēng zài dà dì shàng jī dàng ér qǐ 。kōng kuàng dì fāng zì xià ér shàng chuī qǐ de xuán fēng ，yóu rú dòng dì bān de chuī qǐ 。shǐ wǎng xī cōng lǜ de cǎo yě shà shí biàn dé qī qī cāng cāng 。zhuǎn yǎn yī nián yòu guò qù le !zài chàng rán shī yì de xīn jìng zhōng ，jiù shì tīng nà tiān dì jiān de niǎo zhuàn chóng míng ，yě huì ràng rén kǔ mèn 。zhì niǎo zài fēng zhōng kǔ sè dì tí jiào ，xī shuài yě yīn hán qiū jiàng lín ér shāng xīn āi míng 。bú dàn shì rén shēng ，zì rán jiè de yī qiē shēng mìng bú dōu gǎn dào le shí guāng liú shì 。yǔ qí chù chù zì wǒ yuē shù ，děng dào chí mù zhī jì zài bēi míng āi tàn 。hé bú zǎo xiē dí chú fán yōu ，fàng kāi qíng huái ，qù xún qiú shēng huó de lè qù ne ! nà yàn zhào wǎn luò zhī dì běn lái jiù yǒu hěn duō de jiā rén měi nǚ ，měi nǚ yàn lì qí yán rú yù bān de jié bái xiù měi 。chuān zhe luó shang báo yī suí fēng piāo yì fú dòng ，yí tài yōng róng duān zuò zhèng zhēng zhēng dì xí liàn zhe zhēng shāng zhī qǔ 。《yīn xiǎng yī hé bēi 》zhī qǔ yīn wéi qín sè zhī zhù diào dé tài jǐn cù ，nà qín shēng jìng sì zhòu yǔ jí fēng ，tīng qǐ lái fèn wài bēi wǎn dòng rén 。yóu yú tīng qǔ dòng xīn ，bú zì jiào dì yǐn qǐ xiá sī ，shǒu zài bǎi nòng yī dài ，wú yǐ zì qiǎn chàng wǎng de xīn qíng 。fǎn fù chén yín ，shuāng zú wéi zhī zhí zhú bú qián ，bèi jiā rén shēn chén de qǔ diào suǒ gǎn dòng 。xīn lǐ yáo xiǎng zhe yào yǔ jiā rén chéng wéi shuāng fēi yàn ，xián (...)
yóu cǐ ，“xīn liáng ”zhè yī xīn jìng ，yě jiù cóng zhè dà tú huà zhōng de měi yī gè zǔ chéng bù fèn lǐ shèn tòu chū lái 。ér nà huáng yīng de tí míng ，yòu wéi zhè fú dà tú huà tiān shàng huà wài yīn ，hū huàn shī rén tóu shēn qí zhōng ，gòng nà xīn liáng 。shī rén yōu rán zì dé de xīn qíng ，yī yín jí chū 。(...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

由此，“新凉”这一心境，也就从这大图画中的每一个组成部分里渗透出来。而那黄莺的啼鸣，又为这幅大图画添上画外音，呼唤诗人投身其中，共纳新凉。诗人悠然自得的心情，一吟即出。(...)
词作的下片，词人以细微的笔触，紧承上片末句，着重刻画自己具体的闺中寂寞生活。“乍试夹衫金缕缝，山枕斜欹，枕损钗头凤。”春暖天晴，春装初试，然而词人却足不出户，去观赏那美好的春景，却斜欹在山枕上，以致把精美的钗头凤给压坏了。“山枕”，即檀枕，因其如“凹”形，故称山枕。词人不出户观赏春景，是因怕良辰美景触引伤感之情，二是表明其心境郁闷，慵懒至极。一个“损”字，也暗示词人慵懒、无精打采。末二句：“独抱浓愁无好梦，夜阑犹剪灯花弄。”愁本无形，却言“抱”，可见此愁对其来说有多“浓”，多重，更何况是“独抱”，此情更是难堪。“无好梦”，是说现实很寂寞(...)

相关赏析

什么草儿不枯黄，什么日子不奔忙。什么人哪不从征，往来经营走四方。什么草儿不黑腐，什么人哪似鳏夫。可悲我等出征者，不被当人如尘土。既非野牛又非虎，穿行旷野不停步。可悲我等出征者，白天黑夜都忙碌。野地狐狸毛蓬松，往来出没深草丛。役车高高载(...)
这其间江头有客寻归艇，我这里醉里题诗漫送程。你看他溯澄江下
这首咏物词，咏木芙蓉的同时，自有词人的感情。词人要把这凌霜耐冷、独傲秋庭的花儿送给意中人，实际上寄托着作者对坚贞高洁之品德的肯定与赞赏。(...)
起首二句先把词人可悲的身世揭示出来。“京洛风尘”，语本晋人陆机《为顾彦先赠妇诗》之一：“京洛多风尘，素衣化为缁。”此处盖喻词人汴京官场上的落拓不遇。“病酒”，谓饮酒过量而身体不适。词人由于政治上不得意，常以酒浇愁。可是酒饮多了，反而沉醉如病。官场失意，酒病缠身，境况可谓惨矣，复着以“无人问”三字，其羁旅漂零之苦，尤为难堪。

作者介绍

毛士钊 毛士钊，道光年间（1821～1850）人士。生平不详。以下诗作收录于徐宗干编，海东书院刊印之《瀛州校士录》。