太师魏国史公挽歌词五首 其二

太师魏国史公挽歌词五首 其二原文：

⑴贼平：指平定“安史之乱”。⑵时清：指时局已安定。⑶“旧国”句：(...)
选自《放翁词》。陆游（1125年-1210年），字务观，号放翁，越州山阴（今浙江绍兴）人。南宋的爱国诗人。万里觅封侯：奔赴万里外的疆场，寻找建功立业的机会。《后汉书·班超传》载(...)
上半阕开端“梅落繁枝千万片，犹自多情，学雪随风转”，仅只三句，便写出了所有有情之生命面临无常之际的缝缝哀伤，这正是人世千古共同的悲哀。首句“梅落萦枝千万片”，颇似杜甫《曲江》诗之“风飘万点正愁人”。然而杜甫在此七字之后所写的乃是杯且看欲尽花经眼”，是则在杜甫诗中的万点落花不过仍为看花之诗人所见的景物而已;可是正中在“梅落繁枝”七字之后，所写的则是“犹自多情，学雪随风转”，是正中笔下的千万片落花已不仅只是诗人所见的景物，而俨然成为一种陨落的多情生命之象喻了。而且以“千万片”来写此一生命之陨落，其意象乃是何等缤纷，又何等凄哀，既足可见陨落之无情，又足可见临终之缱绻，所以下面乃径承以“犹自多情”四字，直把千万片落花视为有情矣。至于下面的“学雪随风转”，则又颇似李后主词之“落梅如雪乱”。然而后主的“落梅如雪”，也不过只是诗人眼前所见的景物而已，是诗人所见落花之如雪也；可是正中之“学雪随风转”句，则是落花本身有意去学白雪随风之双转，其本身就表现着一种多情缱绻的意象，而不仅是写实的景物了。这里所写的不是感情之事迹，而表达的却是感情之境界。所以上三句虽是写景，却构成了一个完整而动人的多情之生命陨落的意象。下面的“昨夜笙歌容易散，酒醒添得愁无限”二句，才开始正面叙写人事，而又与前三句景物所表现之意象遥遥相应，笙歌之易散正如繁花之易落。花之零落与人之分散，正是无常之人世之必然的下场，所以加上”容易”两个字，正如晏小山词所说的“春梦秋云，聚散真容易”也。面对此易落易散的短哲无常之人世，则有情生命之哀伤愁苦当然乃是必然的了，所以落花既随风飘转，表现得如此缱绻多情，而诗人也在歌散酒醒之际添得无限哀愁矣。“昨夜笙歌”二句，虽是写的现实之人事，可是在前面“梅落繁枝”三句景物所表现之意象的衬托下，这二句便俨然也于现实人事外有着更深、更广的意蕴了。
“妆靥”三句，写那位钟情于词人的歌妓。“女为悦己者容”，她打扮适度，鬓边斜插秋菊，低首弄姿，为词人按谱而歌。“芳节”三句，写词人的逸兴。“芳节”，指重阳节，“兰情”，指男女间的友情。语出《易·系辞上》：“二人同心，其利断金；同心之言，其臭（气味）如兰。”“吟笺”，指填词。上二句以反笔作脱，则“晴晖”句加倍有力。此言值此佳节，恰逢晴天，出来游湖这是很难得的机会；而与多日未见的知己相携游湖就更加难得，所以词人兴趣勃勃地填词明志。“更移”两句，写两人月下游湖。“佩环”，指衣带上所系佩玉，这里借代歌妓。“婵娟”，月亮的别称，苏轼的《水调歌头》词末有“千里共婵娟”可证之。此言词人与所爱的歌妓一起移动画船，在月下游湖。这也是照应词题“泛石湖”。下片中听歌、填(...)
这首诗惟妙惟肖地刻画了一个病牛的形象，既绘出其身体病弱之形，更传出了其不辞羸病、志在众生之神。如此咏牛，颇为切合牛任劳任怨、唯有奉献、别无他求的性格特点。不过，此诗并非为咏牛而咏牛，而是“托物言志”，借咏牛来为作者(...)
王实之、郑伯昌，和作者是福建同乡，都有救国志向，因坚持正直操守而罢职闲居家乡。这时郑伯昌被征召做京城附近(...)
七八个星天外，两三点雨山前。旧时茅店社林边，路转溪头忽见。

太师魏国史公挽歌词五首 其二拼音解读：

⑴zéi píng ：zhǐ píng dìng “ān shǐ zhī luàn ”。⑵shí qīng ：zhǐ shí jú yǐ ān dìng 。⑶“jiù guó ”jù ：(...)
xuǎn zì 《fàng wēng cí 》。lù yóu （1125nián -1210nián ），zì wù guān ，hào fàng wēng ，yuè zhōu shān yīn （jīn zhè jiāng shào xìng ）rén 。nán sòng de ài guó shī rén 。wàn lǐ mì fēng hóu ：bēn fù wàn lǐ wài de jiāng chǎng ，xún zhǎo jiàn gōng lì yè de jī huì 。《hòu hàn shū ·bān chāo chuán 》zǎi (...)
shàng bàn què kāi duān “méi luò fán zhī qiān wàn piàn ，yóu zì duō qíng ，xué xuě suí fēng zhuǎn ”，jǐn zhī sān jù ，biàn xiě chū le suǒ yǒu yǒu qíng zhī shēng mìng miàn lín wú cháng zhī jì de féng féng āi shāng ，zhè zhèng shì rén shì qiān gǔ gòng tóng de bēi āi 。shǒu jù “méi luò yíng zhī qiān wàn piàn ”，pō sì dù fǔ 《qǔ jiāng 》shī zhī “fēng piāo wàn diǎn zhèng chóu rén ”。rán ér dù fǔ zài cǐ qī zì zhī hòu suǒ xiě de nǎi shì bēi qiě kàn yù jìn huā jīng yǎn ”，shì zé zài dù fǔ shī zhōng de wàn diǎn luò huā bú guò réng wéi kàn huā zhī shī rén suǒ jiàn de jǐng wù ér yǐ ;kě shì zhèng zhōng zài “méi luò fán zhī ”qī zì zhī hòu ，suǒ xiě de zé shì “yóu zì duō qíng ，xué xuě suí fēng zhuǎn ”，shì zhèng zhōng bǐ xià de qiān wàn piàn luò huā yǐ bú jǐn zhī shì shī rén suǒ jiàn de jǐng wù ，ér yǎn rán chéng wéi yī zhǒng yǔn luò de duō qíng shēng mìng zhī xiàng yù le 。ér qiě yǐ “qiān wàn piàn ”lái xiě cǐ yī shēng mìng zhī yǔn luò ，qí yì xiàng nǎi shì hé děng bīn fēn ，yòu hé děng qī āi ，jì zú kě jiàn yǔn luò zhī wú qíng ，yòu zú kě jiàn lín zhōng zhī qiǎn quǎn ，suǒ yǐ xià miàn nǎi jìng chéng yǐ “yóu zì duō qíng ”sì zì ，zhí bǎ qiān wàn piàn luò huā shì wéi yǒu qíng yǐ 。zhì yú xià miàn de “xué xuě suí fēng zhuǎn ”，zé yòu pō sì lǐ hòu zhǔ cí zhī “luò méi rú xuě luàn ”。rán ér hòu zhǔ de “luò méi rú xuě ”，yě bú guò zhī shì shī rén yǎn qián suǒ jiàn de jǐng wù ér yǐ ，shì shī rén suǒ jiàn luò huā zhī rú xuě yě ；kě shì zhèng zhōng zhī “xué xuě suí fēng zhuǎn ”jù ，zé shì luò huā běn shēn yǒu yì qù xué bái xuě suí fēng zhī shuāng zhuǎn ，qí běn shēn jiù biǎo xiàn zhe yī zhǒng duō qíng qiǎn quǎn de yì xiàng ，ér bú jǐn shì xiě shí de jǐng wù le 。zhè lǐ suǒ xiě de bú shì gǎn qíng zhī shì jì ，ér biǎo dá de què shì gǎn qíng zhī jìng jiè 。suǒ yǐ shàng sān jù suī shì xiě jǐng ，què gòu chéng le yī gè wán zhěng ér dòng rén de duō qíng zhī shēng mìng yǔn luò de yì xiàng 。xià miàn de “zuó yè shēng gē róng yì sàn ，jiǔ xǐng tiān dé chóu wú xiàn ”èr jù ，cái kāi shǐ zhèng miàn xù xiě rén shì ，ér yòu yǔ qián sān jù jǐng wù suǒ biǎo xiàn zhī yì xiàng yáo yáo xiàng yīng ，shēng gē zhī yì sàn zhèng rú fán huā zhī yì luò 。huā zhī líng luò yǔ rén zhī fèn sàn ，zhèng shì wú cháng zhī rén shì zhī bì rán de xià chǎng ，suǒ yǐ jiā shàng ”róng yì ”liǎng gè zì ，zhèng rú yàn xiǎo shān cí suǒ shuō de “chūn mèng qiū yún ，jù sàn zhēn róng yì ”yě 。miàn duì cǐ yì luò yì sàn de duǎn zhé wú cháng zhī rén shì ，zé yǒu qíng shēng mìng zhī āi shāng chóu kǔ dāng rán nǎi shì bì rán de le ，suǒ yǐ luò huā jì suí fēng piāo zhuǎn ，biǎo xiàn dé rú cǐ qiǎn quǎn duō qíng ，ér shī rén yě zài gē sàn jiǔ xǐng zhī jì tiān dé wú xiàn āi chóu yǐ 。“zuó yè shēng gē ”èr jù ，suī shì xiě de xiàn shí zhī rén shì ，kě shì zài qián miàn “méi luò fán zhī ”sān jù jǐng wù suǒ biǎo xiàn zhī yì xiàng de chèn tuō xià ，zhè èr jù biàn yǎn rán yě yú xiàn shí rén shì wài yǒu zhe gèng shēn 、gèng guǎng de yì yùn le 。
“zhuāng yè ”sān jù ，xiě nà wèi zhōng qíng yú cí rén de gē jì 。“nǚ wéi yuè jǐ zhě róng ”，tā dǎ bàn shì dù ，bìn biān xié chā qiū jú ，dī shǒu nòng zī ，wéi cí rén àn pǔ ér gē 。“fāng jiē ”sān jù ，xiě cí rén de yì xìng 。“fāng jiē ”，zhǐ zhòng yáng jiē ，“lán qíng ”，zhǐ nán nǚ jiān de yǒu qíng 。yǔ chū 《yì ·xì cí shàng 》：“èr rén tóng xīn ，qí lì duàn jīn ；tóng xīn zhī yán ，qí chòu （qì wèi ）rú lán 。”“yín jiān ”，zhǐ tián cí 。shàng èr jù yǐ fǎn bǐ zuò tuō ，zé “qíng huī ”jù jiā bèi yǒu lì 。cǐ yán zhí cǐ jiā jiē ，qià féng qíng tiān ，chū lái yóu hú zhè shì hěn nán dé de jī huì ；ér yǔ duō rì wèi jiàn de zhī jǐ xiàng xié yóu hú jiù gèng jiā nán dé ，suǒ yǐ cí rén xìng qù bó bó dì tián cí míng zhì 。“gèng yí ”liǎng jù ，xiě liǎng rén yuè xià yóu hú 。“pèi huán ”，zhǐ yī dài shàng suǒ xì pèi yù ，zhè lǐ jiè dài gē jì 。“chán juān ”，yuè liàng de bié chēng ，sū shì de 《shuǐ diào gē tóu 》cí mò yǒu “qiān lǐ gòng chán juān ”kě zhèng zhī 。cǐ yán cí rén yǔ suǒ ài de gē jì yī qǐ yí dòng huà chuán ，zài yuè xià yóu hú 。zhè yě shì zhào yīng cí tí “fàn shí hú ”。xià piàn zhōng tīng gē 、tián (...)
zhè shǒu shī wéi miào wéi xiāo dì kè huà le yī gè bìng niú de xíng xiàng ，jì huì chū qí shēn tǐ bìng ruò zhī xíng ，gèng chuán chū le qí bú cí léi bìng 、zhì zài zhòng shēng zhī shén 。rú cǐ yǒng niú ，pō wéi qiē hé niú rèn láo rèn yuàn 、wéi yǒu fèng xiàn 、bié wú tā qiú de xìng gé tè diǎn 。bú guò ，cǐ shī bìng fēi wéi yǒng niú ér yǒng niú ，ér shì “tuō wù yán zhì ”，jiè yǒng niú lái wéi zuò zhě (...)
wáng shí zhī 、zhèng bó chāng ，hé zuò zhě shì fú jiàn tóng xiāng ，dōu yǒu jiù guó zhì xiàng ，yīn jiān chí zhèng zhí cāo shǒu ér bà zhí xián jū jiā xiāng 。zhè shí zhèng bó chāng bèi zhēng zhào zuò jīng chéng fù jìn (...)
qī bā gè xīng tiān wài ，liǎng sān diǎn yǔ shān qián 。jiù shí máo diàn shè lín biān ，lù zhuǎn xī tóu hū jiàn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

七八个星天外，两三点雨山前。旧时茅店社林边，路转溪头忽见。
“长路”承上“贾客船”而来，接得极自然。杜甫有诗云：“门泊东吴万里船”（《绝句四首》），大概就指这些“贾客船”。正是这些“万里船”，扰乱了他平静的心境，令他想起那漫漫长途。这“长路”首先把他的思绪引向大江南北，那里有他日夜思念的弟妹，他常想顺江东下。由此又想到另一条“长路”：北上长安，东下洛阳，重返故里。然而剑门失守，不仅归路断绝，而且整个局势紧张危急，使诗人忧念日深。在这迷惘痛苦之中，他仰头见到白云，不禁发出一声痴问：“片云何意傍琴台？”琴台是成都的一个名胜，相传为司马相如和卓文君当垆卖酒的地方，此代指成都。“片云”是诗人用以自喻，意思是：“自己浮云般的飘泊之身，为何留滞蜀中(...)

相关赏析

疑是杨妃在，怎脱马嵬灾？曾与明皇捧砚来，美脸风流杀。叵奈挥毫李白，觑着娇态，洒松烟点破桃腮。
呈郑王十二弟
一个普通人却成为千百代的榜样，一句话却成为天下人效法的准则。这是因为他们的品格可以与天地化育万物相提并论，也关系到国家气运的盛衰。他(...)
骏马像狂风般(...)

作者介绍

顾宗泰 清浙江元和人，字景岳，号星桥。乾隆四十年进士，历官高州知府。家有月满楼，常与文人聚会其中。有《月满楼集》。